پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : یورو نیوز نوشت: نمایندگانی از بزرگترین قدرتهای هستهای جهان برای شرکت در یک همایش دو روزه در پکن پایتخت چین گرد هم آمدند.
این همایش از روز چهارشنبه ۱۰ بهمن به درخواست چین و با هدف تأکید بر «پیمان منع گسترش سلاحهای اتمی» یا «انپیتی» برای حفظ ثبات بین المللی آغاز شد. پاسخ به چند پرسش در این زمینه میتواند چرایی و هدف از برگزاری این رویداد را توجیهپذیر و قابل درک کند.
پیمان «منع گسترش سلاحهای اتمی» سازمان ملل متحد چیست؟
این پیمان یک سند مهم بینالمللی است که برای جلوگیری از گسترش سلاحهای اتمی و فناوری آن در جهان تنظیم و امضا شده است. هدف آن در نهایت رسیدن به خلع سلاح کامل اتمی و تشویق به استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای است. این سند از سال ۱۹۷۰ میلادی اجرایی شد و در سال ۱۹۹۵ تمدید گردید.
کدام کشورها انپیتی را امضا کردند؟
در مجموع ۱۹۱ کشور از جمله ۵ کشور دارای سلاح اتمی به انپیتی پیوستند. هند، پاکستان و کره شمالی عضو انپیتی نیستند ولی هماکنون به سلاح هستهای دسترسی دارند. کره شمالی ابتدا به این پیمان پیوسته بود اما در سال ۲۰۰۳ از آن خارج شد.
چه کشورهایی در همایش دو روزه پکن شرکت دارند؟
نمایندگان چین، روسیه، آمریکا، بریتانیا و فرانسه که پنج کشور اصلی دارای سلاح اتمی هستند در این همایش شرکت کردند.
چرا این همایش برگزار شد؟
کنفرانس دو روزه پکن در واقع سومین بخش از روند آمادهسازی کنفرانس بازنگری انپیتی است که قرار است در سال ۲۰۲۰ برگزار شود. بر اساس قاعده، هر پنج سال یک بار سه نشست مقدماتی برای بررسی تغییرات مورد نظر و تطبیق آنها با واقعیات موجود جهان برگزار میشود.
کدام کشورها سلاح هستهای دارند؟
کشورهای هستهای روسیه، چین، آمریکا، فرانسه و بریتانیا عضو انپیتی هستند اما هند، پاکستان و کره شمالی با آن که سلاح هستهای دارند، عضو این پیمان نیستند. معمولا گفته میشود که رژیم صهیونیستی هم کلاهک هستهای دارد اما اطلاعاتی در این مورد در اختیار عموم قرار داده نمیشود. رژیم صهیونیستی با توافق هستهای ایران و غرب سرسختانه مخالفت میکند.
در همایش چه گذشت؟
ژانگ جون، معاون وزیر امور خارجه چین روز چهارشنبه در سخنرانی افتتاحیه این رویداد بینالمللی در پکن، از کشورهای اصلی هستهای دیگر یعنی آمریکا، روسیه، بریتانیا و فرانسه خواست تا با حفظ نظام کنونی انپیتی به ثبات در جهان کمک کنند.
ژانگ جون گفت: «ما باید با دقت به ندای جامعه جهانی گوش بدهیم و بر میزان تفاهم میان خودمان بیفزاییم تا به روشی جاری در مورد خلع سلاح هستهای دست پیدا کنیم. ما باید اراده سیاسی خود را برای حفظ انپیتی نشان دهیم تا به انتظارات مثبت جامعه جهانی پاسخ داده شود.»