پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : استعفای ظریف هر چند غیر منتظره اما قابل پیش بینی بود.
این استعفا نشان از ناکارآمدسازی دیپلماسی رسمی در کشور و محدودیت های روز افزون برای وزیر امورخارجه و البته نا امیدی از حل بحران های موجود دارد.
اوضاع کشور قطعا پیچیده تر و مشکلات افزون تر خواهد شد و باید دید نحوه مواجهه رئیس جمهور و نهادهای قدرت با این استعفا چگونه خواهد بود.
در حال حاضر گروه های مختلف واکنش های متفاوتی داشته اند.
اعتدالیون و دولتی ها: در تلاش برای عقب نشینی ظریف از استعفا و ماندن در دولت. چرا که در غیر این صورت، عملا شاهد شکست کامل دولت در افکار عمومی خواهیم بود و به طور قطع دولت در عرصه بین الملل نیز با فشارهای شدیدتر و عدم وزن کافی برای چانه زنی های دیپلماتیک مواجه خواهد شد.
مخالفان دولت: استقبال از استعفا در عین تداوم حملات به ظریف. مخالفان دولت با استعفای ظریف، اهداف خود در ناکارآمدسازی دیپلماسی رسمی دولت را محقق نمودند. البته طیف تندتر مخالفان دولت به استعفایِ صرف اکتفا نکرده و از لزوم پاسخگویی و حتی محاکمه ظریف سخن می گویند.
اصلاح طلبان: استقبال از استعفا به دلیل افزایش سرمایه اجتماعی ظریف. آن ها معتقدند در شرایط فعلی و با موازی کاری، ظریف نمی تواند دیپلماسی مدنظر خود را به پیش برده و در اهداف تعیین شده در راستای کاهش تنش ها در عرصه بین الملل موفق باشد و لذا با ادامه وزارت ظریف، سرمایه اجتماعی او که قطعا کاهش یافته، به طور کلی از بین خواهد رفت.
فارغ از مواضع گروه های مختلف، مبرهن است استعفای ظریف سرمایه اجتماعی او را در گام اول، احیا و سپس تقویت خواهد نمود، منوط بر این که از استعفای خود عقب نشینی نکند.
سید محسن امامی فر روزنامه نگار