کد خبر: ۴۶۹۱۶

تعداد نظرات: ۱۶ نظر

تاریخ انتشار: ۵۷ : ۱۱ - ۲۱ آذر ۱۳۹۰

صفحه نخست >> سیاست

آخرین اخبار از برادر دوقلوی زمین؛ دنیایی پر از زندگی

این نخستین باری است که دنیایی قابل سکونت در مدار ستاره ای «خورشید مانند» شناسایی می شود. منظومه میزبان این سیاره حدود 600 سال نوری از زمین فاصله داشته و در جانب نجومی صورت های فلکی ماکیان و بربط(چنگ) قرار گرفته است.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

همانطور که پیشتر در "انتخاب" منتشر شد، اخترشناسان نخستین «سیاره آبی» قابل سکونت را کشف کرده اند که در بخشی از مدار ستاره ای شبیه خورشید واقع شده و برای زندگی مناسب است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی انتخاب ، فضاپیمای کپلر در جریان کاوش های کیهانی خود در چند سال گذشته با شتاب شگفت انگیزی توانسته است دنیاهای تازه ای را کشف کند. اما این اولین بار است در میان یافته های آن رد پای یک «زمین غول پیکر» قابل سکونت دیده می شود.

دمای سطح این سیاره بزرگ و صخره ای حدود 22 درجه سانتیگراد است که به یک روز بهاری زمین شباهت دارد.

این یافته کیهانی در پی پژوهش های گروهی از دانشمندان برای شناسایی شبیه ترین سیاره ها به زمین به دست آمد. یافتن سیاره هایی که همانند زمین برای زندگی مناسب باشد از آرزوهای دیرینه کاوشگران فضایی به شمار می آید.

دانشمندان ناسا در کاوش هایی که به کشف همتای زمین منجر شد، اطلاعات نورسنجی تلسکوپ فضایی کیهان نورد کپلر را - که روشنایی 155 هزار ستاره را زیر نظر دارد- تجزیه و تحلیل کردند.

دشواری کاوش های فضایی این چنینی هنگامی روشن می شود که بدانیم سطوح هموار مداری سیاره های هم اندازه زمین به گونه ای قرار گرفته که گاه بی گاه در برابر ستاره های خورشیدی آنها قرار می گیرد تا از این رهگذر کورسوهای ضعیفی از نور این ستارگان به فضای اطراف منعکس شود. از سویی، رهگیری و اندازه گیری این کورسوهای کیهانی تنها با تلسکوپ های بی اندازه دقیق و پیشرفته ای مانند کپلر امکان پذیر است.

این نخستین باری است که دنیایی قابل سکونت در مدار ستاره ای «خورشید مانند» شناسایی می شود. منظومه میزبان این سیاره حدود 600 سال نوری از زمین فاصله داشته و در جانب نجومی صورت های فلکی ماکیان و بربط(چنگ) قرار گرفته است.

جرم و شعاع این ستاره اندکی کمتر از خورشید است بنابراین درخشندگی آن نیز 25 درصد کاهش می یابد.

همتای زمین بر خلاف سیاره ما - که هر 365 روز یک بار طواف خورشیدی خود را کامل کرده و سال های زمینی ها را رقم می زند - در دوره های مداری 290 روزه گرد ستاره خود می چرخد. فاصله این سیاره تا ستاره خورشید آسای آن 15 درصد کمتر از دوری زمین از خورشید است. با این وصف بی دلیل نیست که آب و هوای همتای زمین معتدل و مطبوع به نظر می رسد.

از آنجا که این سیاره در محدوده مداری قابل سکونت «ستاره مرکزی» منظومه خود می چرخد وجود آب به صورت مایع روی سطح آن دور از انتظار نیست. بنابراین به دلیل آنکه زندگی بدون آب ممکن نیست، همتای زمین نه تنها قابل سکونت است بلکه احتمال وجود حیات و موجودات زنده نیز روی آن وجود دارد.

پیش تر شمار بسیاری از توده های گازی غول پیکر و «سیاره مانند» در محدوده های قابل سکونت مدارهای ستاره هایی با مدل ساختاری منظومه ای شناسایی شده بود اما غول های گازی فضایی برای زندگی مناسب نیستند.

این «سیاره فرا خورشیدی» را باید کوچک ترین جرم کهکشانی دانست که تاکنون در محدوده مداری قابل زندگی یک ستاره رهگیری و شناسایی شده است.

اندازه این سیاره 4/2 برابر زمین است که آن را در رده سیاره های فرا خورشیدی قرار می دهد. این گونه اجرام فضایی با عنوان «کلان زمین» شناخته می شوند.

با آنکه جرم این سیاره نوشناخته مشخص نیست اما بر پایه برآوردها کمتر از 36 برابر زمین است. جرم چند «کلان زمین» دیگر که با روش «داپلر» محاسبه شده، حدود 5 تا 10 برابر زمین برآورد شده است. برخی از آنها صخره ای به نظر می آیند و بقیه بیشتر از آب و یخ تشکیل شده اند. با وجود این، «کلان زمین» جدید برای زندگی و سکونت مناسب انگاشته می شود.

با این کشف، انگاره های رو به فزونی درباره احتمال وجود صورت هایی از حیات در گوشه و کنار گیتی بیش از پیش جان می گیرد. کیهان نورد کپلر در آستانه اثبات فرضیه های دیر پای فراوانی سیاره های «زمین مانند» و قابل سکونت قرار دارد و دور از انتظار نیست در آینده ای نه چندان دور واقعیت زندگی در بخش های دیگر کهکشان ما آشکار شود.

هم اکنون پژوهشگران فضایی سرگرم فهرست کردن روشمند سیاره هایی هستند که قابل سکونت به شمار می آیند و تاکنون 76 سیاره یا ماه شناسایی شده که سناریوی زندگی می تواند در آنها روی صحنه برود.

«آزمایشگاه قابلیت سکونت سیاره ای» در دانشگاه پورتوریکو با داوری میان سیاره های نامزد کسب عنوان «قابل سکونت» بر پایه موقعیت مکانی که در منظومه شمسی خود دارند و نیز ساختار جرمی آنها، تصمیم نهایی را اتخاذ می کند.

بیشتر از 700 سیاره ای که تاکنون کشف شده در محدوده های مداری «غیر قابل سکونت» قرار دارند و تنها 47 سیاره در شرایط مناسب به سر می برند.

بیشتر از 700 «سیاره فرا خورشیدی» رهگیری و شناسایی شده اما هنوز میلیون ها نمونه دیگر وجود دارد که در مأموریت های آینده کیهان نوردهای ناسا(مانند «کپلر») باید ارزیابی و تعیین تکلیف شوند.

بیشتر این غول های گازی فضایی به نپتون و مشتری شباهت دارند اما به گونه خطرناکی به ستاره مرکزی منظومه ای که در آن می چرخند، نزدیک هستند.

از سویی، شمار اندکی از آنها دارای اندازه و مدار مناسب برای زندگی و سکونت هستند.

تاکنون تنها ویژگی های دو «سیاره فرا خورشیدی» با معیارهای دانشمندان درباره «قابل سکونت بودن» همخوانی داشته که با نام های « Gliese 581d» و « HD 85512b» شناخته می شوند. هر دو سیاره به زمین شباهت دارند. با وجود این، 15 سیاره فرا خورشیدی و 30 ماه فرا خورشیدی نیز در فهرست انتظار قرار دارند تا دانشمندان نظر خود را درباره «امکان سکونت و زندگی» در آنها اعلام کنند.

کاوشگرهای آینده فضایی مانند «سیاره یاب شبه زمینی ناسا» می توانند به رفع ابهام های موجود درباره امکان سکونت در سیاره های این فهرست کمک کنند.

لینک کوتاه

ارسال به تلگرام

نظرات بینندگان

انتشار یافته: ۱۶

در انتظار بررسی: ۴

غیر قابل انتشار: ۰

علي

۱۲:۴۱ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۱

پاسخ

قابل توجه متقاضيان مسكن مهر !!!!!!!

ناشناس

۱۳:۳۰ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۱

پاسخ

پیاده چقدر طول میکشه برسیم . ولی جدا انجا به هر نفر یک زمین 10 هزارمتری میشه داد بکنند باغ ویلا

امير

۱۴:۱۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۱

پاسخ

خيلي جالب بود ولي اگر هم باشه و نتوني بري اونجا و زندگي ديگر موجودات روي اون سيارات رو ببيني لطفي نداره كه اين امر هم محال هست

ناشناس

۱۵:۱۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۱

پاسخ

علم به کجا ؟ ما به کجا؟

ناشناس

۱۸:۲۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۱

پاسخ

کسی میدونه با سرعتهای شناخته شده امروزی 600سال نوری به زمان ما چندسال است؟ لطفا جواب دهید

پاسخ ها

امیر

۱۱:۴۳ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲

اگر باسرعت 300000 کیلومتر در ثانیه توجه کن می گم ثانیه حرکت کنی 600 سال دیگه بهش میرسی

ناشناس

۱۵:۱۷ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲

به عمر من و تو کفاف نمیده

ناشناس

۰۸:۵۰ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۶

سال نوری مقیاس فاصله است نه زمان

ناشناس

۱۹:۲۳ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۱

پاسخ

بدم نمياد يه تور چند روزه برم!

ناشناس

۲۳:۲۲ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۱

پاسخ

فاصله اش بسیار دور است . یعنی اگر موشک و سفینه ای باشد که سرعت نور را داشته باشند . 600 سال طول می کشد که به آن سیاره برسیم . یعنی حداقل با سرعتهای موجود امری محال است !!
و این است عظمت کهکشانها و قدرت الهی

بهشهر

۱۲:۲۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲

پاسخ

تو خبر هم ذكر شده بود 600 سال نوري!
هر سال نوري 13^10 كيلومتره در واقع ميشه 16^10 * 6
كيلومتر.

اگه km/h 60000 ( (16000 m/s بري خدا بخواد تقريبا
115.000.000 ساله اونجايي!يادت باشه وسايل سرگرمي به اندهزه كافي ببري.

**
60000 km/h كه بالا اومده بالاترين سرعت فعلي مريخ پيماي ناساست.

ناشناس

۰۱:۱۸ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳

پاسخ

ازآقایان امیر وناشناس وهموطن بهشهری به خاطر توضیحاتشان تشکر می کنم کاملا توجیح شدم.
(من یکی ازرفتن منصرف شدم.خیلی دوره!!!)

بهشهر

۰۲:۳۵ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳

پاسخ

نميدونم چرا زدم 16^10 يه صفر كمتر ميشه ولي تفاوت زيادي با قبلي نداره.
اگه به تصميمگيريت كمك ميكنه
تقريبا ميشه 11.500.000 سال!

**چطور ميشه تو نظرات دوستان پست فرستاد؟:)

بهشهر

۰۲:۳۸ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳

پاسخ

در ضمن، قابلي نداشت.خواب الودم.

مصطفی

۲۲:۰۰ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳

پاسخ

کی میره این همه راهو؟؟؟

یه بنده خدا

۲۲:۴۶ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۳

پاسخ

راستی این سیاره اکسیژن دارد ؟