arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۴۸۱۰۱۰
تاریخ انتشار: ۳۷ : ۱۵ - ۱۳ خرداد ۱۳۹۸

کرباسچی: مرتباً به نجفی توصیه می‌کردم که قبول شهرداری تهران به مصلحت نیست

غلامحسین کرباسچی گفت: ما با نجفی دوست و رفیق بودیم و خودم هم قبل از پذیرش مسوولیت و هم بعد از پذیرش مسوولیت توصیه کردم که قبول شهرداری تهران به مصلحت ایشان نیست، اما ما از موضع دوستی این توصیه را داشتیم نه سیاسی وگرنه دشمنی با ایشان نداشتیم.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

کرباسچی: مرتباً به نجفی توصیه کردم که قبول شهرداری تهران به مصلحت نیست

 

کرباسچی گفت: ما با نجفی دوست و رفیق بودیم و خودم هم قبل از پذیرش مسوولیت و هم بعد از پذیرش مسوولیت توصیه کردم که قبول شهرداری تهران به مصلحت ایشان نیست، اما ما از موضع دوستی این توصیه را داشتیم نه سیاسی وگرنه دشمنی با ایشان نداشتیم.

در ادامه گفتگو با غلامحسین کرباسچی را میخوانید:

بعد از اتفاقي كه براي آقاي نجفي رخ داد، شما توييتي منتشر كرديد كه با انتقاداتي روبه‌رو شد. برخي از فعالان سياسي كه بعضا در نگاه با شما هم‌سو بودند و برخي از كاربران فضاي مجازي رويكرد و تحليل‌ شما را در اين اتفاق انتقام‌جويانه دانستند و معتقد بودند كه شما همچنان از شهردار نشدن گزينه مطلوب كارگزاران گلايه‌ داريد. پاسخ شما به اين انتقادات چيست؟

توييتي كه نوشته‌ام كاملا واضح و روشن بود. ضمن اينكه در محتواي توييتي كه نوشتم اعتراضي متوجه آقاي نجفي نبود.

البته مخاطبان توييت شما احتمالا كنايه‌ به دستگاه‌هاي امنيتي را يا كساني كه به شهردار شدن ايشان اصرار مي‌كردند، متوجه شده‌اند اما به هر حال برداشت غالب اين بود كه اين توييت نوعي انتقام‌جويي از كساني است كه نجفي را شهردار كردند. گويي نوعي خوشحالي از به اصطلاح «درست بودن تحليل يا نظر شما در آن زمان مبني بر انتخاب نكردن آقاي نجفي براي شهرداري» در توييت وجود داشت.

نبايد در مورد مسائل اينچنيني و خارج از عرف تنها به جامعه ايران نگاه كنيد كه شايد كنجكاوي‌هايي در زندگي خصوصي افراد وجود داشته ‌باشد. در امريكا هم چه درمورد آقاي ترامپ چه درمورد هر رييس‌جمهوري، كنجكاوي‌هايي روي زندگي شخصي و روابط درست يا غلط، مشروع و نامشروع، هنجار و ناهنجار آنها يا مقامات سياسي ديگر وجود داشته و دارد كه ممكن است پيش از كسب يك مقام چندان مورد توجه قرار نگيرد اما وقتي صحبت از كسب يك مقام مي‌شود اين روابط و زندگي شخصي نيز مورد كنجكاوي قرار مي‌گيرد. اگر كسي در زندگي خصوصي‌اش مشكلات و مسائل خارج از عرفي داشته ‌باشد كه نه خودش، نه دوستانش و نه جريان متبوعش به مطرح شدن و علني شدن آن راضي نباشند، بهتر است در آن سمت قرار نگيرد. اين مساله متاسفانه با وجود تذكرهايي كه داده‌ شد در مورد آقاي نجفي مورد بي‌اعتنايي قرار گرفت. در واقع برداشت عده‌اي از اين تذكرات سياسي بود و فكر مي‌كردند اين حرف‌ و حديث‌ها از موضع سياسي است. به همين دليل هم نسبت به اين موضوع بي‌توجهي كردند. در حالي كه اگر اين تذكرات مورد توجه قرار مي‌گرفت و ايشان همچنان در پوزيشن غيرمسوول بود شايد آنقدر زندگي خصوصي ايشان مورد توجه قرار نمي‌گرفت و احتمالا اين موضوع در بعد خانوادگي و در حوزه شخصي ايشان نيز آنقدر حاد نمي‌شد.

يعني شما يا كساني كه نزديكي فكري و جرياني به شما دارند در جريان انتخاب شهردار تهران مشخصا در مورد مساله خصوصي خارج از عرفي كه در مورد آقاي نجفي وجود داشت براي ساير تاثيرگذاران در اين انتخاب توضيح داديد اما باز هم تصميم بر اين شد كه آقاي نجفي شهردار شود؟

من كه اطلاعات دقيق آنچناني نداشتم اما كساني كه اطلاعات دقيق داشتند براي برخي مسوولان، براي خود آقاي نجفي و كساني كه در انتخاب شهردار دخيل بودند، توضيحاتي ارايه كردند. خطا و اشتباه نجفي اين بود كه در عين حال كه تذكراتي داده‌ شده بود اين سمت و مسووليت را قبول كرد، حال با اصرار يا بدون اصرار.

برخي از كساني كه دوستان ايشان بودند و فكر مي‌كردند آقاي نجفي بايد در اين سمت قرار بگيرد اجمالا مسائل مربوط به زندگي ايشان را مي‌دانستند اما فكر مي‌كردند خيلي نبايد وارد زندگي شخصي ايشان شد يا اگر كسي وارد اين مسائل مي‌شد، فكر مي‌كردند با ديدگاه سياسي وارد بحث شده است.

در صورتي كه به نظر من بايد اختلافات سياسي و ديدگاه‌هاي سياسي را در جاي خود نگه داشت اما راجع‌ به مسائلي كه به عموم جامعه باز مي‌گردد نبايد هميشه عينك سياسي بزنيم و از منظر سياسي ببينيم. حرف من همين بود و من با آن توييت نخواستم كينه‌توزي نسبت به آقاي نجفي داشته ‌باشم. ما با ايشان دوست و رفيق بوديم و خودم هم قبل از پذيرش مسووليت و هم بعد از پذيرش مسووليت توصيه كردم كه قبول شهرداري تهران به مصلحت ايشان نيست اما ما از موضع دوستي اين توصيه را داشتيم نه سياسي وگرنه دشمني با ايشان نداشتيم.

اما برخي فعالان سياسي كه در فرآيند انتخاب شهردار دخيل بودند، معتقدند كارگزاران در ابتدا از پيشنهاددهندگان حضور آقاي نجفي براي شهرداري تهران بودند و حرف‌هاي امروز شما با حرف‌هاي زمان انتخاب شهردار متفاوت است.

موضع‌گيري‌ها و صحبت‌هاي من در گذشته موجود است. حرف‌هاي من به امروز و ديروز ربطي ندارد. من قبلا هم مصاحبه كردم و گفتم كه اين انتخاب خوب نيست. هم به تنهايي و هم با چند نفر از دوستان به منزل آقاي نجفي رفتيم و از ايشان خواهش كرديم و گفتيم كه به مصلحت نيست اين سمت را بپذيريد. موضع‌گيري‌هاي من هم موجود است. ايشان و خانواده‌شان هم كه حضور دارند و مي‌توانيد، سوال كنيد. مسوولان و كساني كه در سمت‌هاي سياسي بودند هم اطلاع دارند كه ديدگاه من نسبت به پذيرش مسووليت از سوي ايشان چه بوده است. من هم در جلسات خصوصي و هم در جلسات عمومي اين تذكرات را منتقل كرده‌ بودم. من كه پيشگو و پيغمبر نيستم اما ديدگاه من اين بود كسي كه در زندگي شخصي با چنين مسائل و مشكلاتي رو به رو است جالب نيست در اين سمت قرار گيرد و باعث طرح موضوعاتي از اين دست در جامعه شود. در واقع ايشان نبايد در سمتي قرار مي‌گرفت كه احتمال مطرح شدن و پررنگ شدن اين مساله در زندگي خصوصي‌شان وجود دارد.

بنابراين مخالفت شما با حضور آقاي نجفي در شهرداري تهران به اين دليل بوده كه شايد زندگي خصوصي ايشان همه جريان اصلاحات را تحت تاثير قرار دهد. حال كه قتلي هم اتفاق افتاده آيا فكر مي‌كنيد اين اتفاق يك موضوع شخصي است يا كل جريان اصلاحات را تحت تاثير قرار مي‌دهد؟

به هر حال طبيعي است و نمي‌توان افراد را از جرياناتي كه به آن منتسب هستند، جدا كرد. اگر كسي در پست و مسووليتي موفق باشد به پاي مجموعه‌اي نوشته مي‌شود و برعكس؛ عدم موفقيت ايشان يا اعضاي شوراي شهر يا شهرداري يا هر منصب ديگري به پاي مجموعه اصلاحات نوشته مي‌شود. مگر مي‌توان اين دو را از هم جدا كرد؟ مگر موفقيت دولت آقاي روحاني يا عدم موفقيت ايشان در اين مسووليت را مي‌توان از كساني كه از روحاني حمايت كردند، جدا كرد؟ هر جريان سياسي وقتي يك مسوولي را روي كار مي‌آورد، خواه ناخواه عملكرد او هم به پاي جريان نوشته مي‌شود. همه ما اين آسيب را در افكار عمومي و وجدان‌هاي خود داريم كه اين موضوع به پاي همه ما نوشته مي‌شود. همان زمان هم با همين رويكرد موضع مي‌گرفتيم كه مجموعه آسيب نبيند و بحث شخصي نبوده‌ است.

به هر حال طبيعي است. نمي‌توان افراد را از جرياناتي كه به آن منتسب هستند جدا كرد. اگر كسي در پست و مسووليتي موفق باشد به پاي مجموعه‌اي نوشته مي‌شود و برعكس؛ عدم موفقيت ايشان يا اعضاي شوراي شهر يا شهرداري يا هر منصب ديگري به پاي مجموعه اصلاحات نوشته مي‌شود. مگر مي‌توان اين دو را از هم جدا كرد. مگر موفقيت دولت آقاي روحاني يا عدم موفقيت ايشان در اين مسووليت را مي‌توان از كساني كه از روحاني حمايت كردند، جدا كرد؟ هر جريان سياسي وقتي يك مسوولي را روي كار مي‌آورد، خواه ناخواه عملكرد او هم به پاي جريان نوشته مي‌شود. همه ما اين آسيب را در افكار عمومي و وجدان‌هاي خود داريم كه اين موضوع به پاي همه ما نوشته مي‌شود. همان زمان هم با همين رويكرد موضع مي‌گرفتيم كه مجموعه آسيب نبيند و بحث شخصي نبوده‌ است.

منبع: روزنامه اعتماد

نظرات بینندگان