مطالعات اخیر محققان ژاپنی نشان می‌دهد کاهش و از دست دادن شنوایی در سالمندان، عواقب مختلفی از جمله محدودیت فعالیت‌های اجتماعی و انزوا، اضطراب، کاهش حافظه و مشکلات فیزیکی به همراه دارد.
کاهش و از دست دادن شنوایی با افزایش سن، عارضه‌ای شایع و چهارمین عامل ناتوانی در سراسر جهان محسوب می‌شود.
شنوایی به طرز فوق‌العاده‌ای با ارتباطات اجتماعی گره خورده و افت شنوایی یکی از مهمترین موانع ارتباطات اجتماعی است.
به گزارش پایگاه خبری ساینس دیلی،کاهش شنوایی با افزایش استرس و اضطراب فرد، توانایی و تمایل خروج از منزل و ایجاد تعاملات اجتماعی را کاهش می‌دهد.
کاهش ارتباطات اجتماعی مهمترین عامل بروز افسردگی سالمندان است. از طرفی انزوا و کاهش فعالیت‌های اجتماعی، منجر به عدم تحرک و فعایت‌های فیزیکی می‌شود و عوارضی از جمله افزایش وزن، قند خون، کلسترول و چربی به همراه دارد و باعث تحلیل عضلات سالمندان می‌شود.
مطالعات جدید محققان ژاپنی با بررسی اطلاعات بیش از ۲۲۰ هزار خانواده نشان می‌دهد کاهش شنوایی و روابط اجتماعی یکی از عوامل خطر کاهش حافظه و زوال عقل است.
در این مطالعه تاثیر کاهش شنوایی بر سه حوزه محدودیت در فعالیت‌های اجتماعی خارج از خانه، اختلالات روانی و کاهش حافظه مورد بررسی قرار گرفته و اثر آن بر بیماری‌ها و اختلالات دیگر در حال آزمایش است.
تشخیص کاهش شنوایی، استفاده از تجهیزاتی مانند سمعک و حمایت اعضای خانواده مهمترین عوامل در کاهش آسیب‌های ناشی از این عارضه است.
