پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
سرویس تاریخ «انتخاب»: علی جنتی، وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی و فرزند آیتآلله جنتی (رئیس مجلس خبرگان رهبری) در بخشی از کتاب خاطرات خود، از آزادیخواهی شهید بهشتی در نخستین دور مجلس خبرگان و ایستادگی قاطعانه ایشان در مقابل کسانی که سعی داشتند آزادی را در تدوین قانون اساسی محدود کنند، روایت کرده است.
به گزارش انتخاب، در این روایت آمده است:
از جمله نهادهایی که در همان روزهای اول پایهگذاری شد، مجلس خبرگان بود که برای تدوین و تصویب قانون اساسی در نظر گرفته شده بود. شاید بتوان گفت مرحوم بهشتی در آن مجلس اساسیترین نقش را ایفا کرد. البته به ظاهر آقای منتظری در مقام رئیس مجلس انتخاب شد، اما همه میدانستند که ایشان نمیتواند مجلس را اداره کند. از این روی عملا خود ایشان هم کار اداره مجلس را به مرحوم شهید بهشتی سپرد. از جمله کسانی که در تدوین قانون اساسی بسیار فعال بودند، آقای دکتر حسن حبیبی بود که با توجه به سابقه کاری و آشنایی که با قوانین اساسی دنیا داشت، این کار را شروع کرد. البته همان زمان از طریق سفارتخانهها، بسیاری از قوانین اساسی دنیا را گرفتندد و ترجمه کردند و از آنها استفاده نمودند.
در مجلس خبرگان افراد مختلفی از جمله روحانیونی که افراد ناب و خالصی برای انقلاب بودند، تا عناصر وابسته، مثل مقدم مراغهای و بنیصدر حضور داشتند. بحثهایی که در این مجلس صورت میگرفت، از صدا و سیما پخش میشد. از خلال این برنامهها هم میشد فهمید که روحانیت برای جا انداختن بحث ولایت فقیه در قانون اساسی تلاش میکند، اما لیبرالها به هر قیمتی میخواستند جلوی تصویب اصل ولایت فقیه را بگیرند که تا مرز تعطیلی مجلس خبرگان پیش رفتند. به دلیل آشنایی که با مرحوم بهشتی داشتم، به مجلس خبرگان زیاد رفت و آمد داشتم. یادم است مرحوم بهشتی در حاشیه مجلس مصاحبههای مختلفی را با خبرنگاران خارجی داشت. با اینکه ایشان را از زمانی که مدیر مدرسه ما بود میشناختم و میدانستم به زبان خارجی مسلط است؛ اما وقتی میدیدم که با خبرنگاران خارجی به انگلیسی و با سهولت و روان صحبت میکند، برایم جالب بود. حتی با بعضی از آنها به زبان آلمانی مصاحبه میکرد. به یاد دارم که بر سر یکی از مفاد قانون اساسی که آزادیهای زیادی را برای بیان و اظهار نظر تامین میکرد، در مجلس بحث بود. بعضیها موافق و بعضیها مخالف آن بودند. مخالفان معتقد بودند که در حکومت اسلامی نباید اجازه داد دیگران خیلی اظهار وجود و اظهار نظر نمایند؛ اما ایشان به شدت معتقد بود که باید آزادی عمل وجود داشته باشد تا همه حرفشان را بزنند.
در حاشیه مجلس، در یکی از اتاقها که اتاق تشریفات مجلس بود، دیدم ایشان با جمعی بحث میکند و خیلی ناراحت است. ایشان میگفت: «انقلاب کردهایم برای اینکه این آزادیها را داشته باشیم و اگر قرار باشد این آزادیها نباشد و در قانون اساسی آن را محدود کنیم، من نیستم.» که این امر ناشی از روحیه آزادیخواهی و آزادیطلبی ایشان بود.
منبع: خاطرات علی جنتی، تدوین: سعید فخرزاده، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ دوم: بهار ۱۳۹۳، صص ۱۶۹ و ۱۷۰.