محمد خواجوئی در الاخبار نوشت: به نظر می‌رسد علت اقدام آمریکا در مورد تحریم ظریف، به از دست رفتن مزیت‌های استراتژیک آمریکا در درگیری فعلی آن با ایران و در منطقه، باز می‌گردد. هدف واشنگتن از اعمال تحریم‌ها علیه وزیر خارجه ایران، به ایجاد محدودیت در مشارکت فعال ظریف در میدان معرکه‌های دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای باز می‌گردد و در واقع تلاشی است برای تاثیرگذاری بر افکار عمومی در آمریکا و جهان و افزایش فشار‌ها بر ایران.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: ادبیات انتقادی که ظریف از آن استفاده می‌کند و اصطلاحات ویژه او مثل «تیم ب»، «تروریسم اقتصادی»، «پایان عصر سیطره غرب» و ... به مذاق آمریکایی‌های افراط گرای کنونی حاضر در دولت ترامپ، که از تاریخ منطقه و جهان مطلع نیستند، خوش نمی‌آید.
بیانیه وزارت خزانه داری دولت ایالات متحده در مورد دلیل تحریم‌ها علیه وزیر ایران، نشان می‌دهد که استراتژی جمهوری اسلامی در طول ماه‌های اخیر، که مبتنی بر مقاومت فعال بوده، نتیجه داده و باعث اشفتگی منظومه فکری کاخ سفید شده است.
دولت ترامپ می‌خواهد ظریف را محدود کرده و به حاشیه ببرد، تا به این شکل، نظام ایران را به سمت مطرح کردن شخص دیگری برای تعامل با غرب، سوق دهد و به این ترتیب، با غیاب صدای ظریف، واشنگتن می‌تواند فضایی را ایجاد کند که اذهان عمومی با سیاست‌های آن در قبال ایران، هماهنگ شوند.
این در حالی است که واکنش شخصیتها، طیف‌ها و بازیگران مختلف در میدان سیاست ایرانی، در رابطه با تحریم‌ها علیه ظریف، نشان می‌دهد که ایران قصد واگذاری موشک هایش را نداشته و از دیپلمات‌های موثر خود چشم پوشی نمی‌کند.
کاخ سفید با این اقدام نشان داد با وجود شعار‌هایی که می‌دهد، در ورود به مذاکرات با ایران، جدی نیست و زمانی که آمریکا شخص اول دیپلماسی ایران را تحریم می‌کند، بدین معناست که مسیر دیپلماسی در تعامل بین این دو کشور بسته شده است.
با وجود اینکه تا پیش از تحریم شدن ظریف نیز کسی گمان نمی‌کرد فرصتی برای نشستن دو وزیر خارجه ایران و آمریکا در مقابل یکدیگر وجود داشته باشد، اما با نظر به اینکه ترامپ ظاهرا با اقدام نظامی در خاورمیانه مخالفت می‌کرد و دیگر طرف‌ها به دنبال میانجی گری بودند، همچنان احتمال ضعیفی برای بهبود اوضاع وجود داشت؛ که با اعمال تحریم‌ها علیه ظریف، این احتمال به صفر نزدیک شد.
