به دنبال برکناری جان بولتون از سمت مشاور امنیت ملی آمریکا، کاخ سفید اعلام کرد که این سمت به طور موقت به چارلی کوپرمن واگذار میشود؛ فردی که به نظر میرسد مواضعش در قبال ایران و برجام در مقایسه با بولتون چندان متفاوت نیست.
چارلی کوپرمن از سوی کاخ سفید به عنوان مشاور موقت امنیت ملی آمریکا معرفی شده و البته هنوز نمیتوان با اطمینان گفت که او گزینه نهایی دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا برای تصدی این سمت خواهد بود. کوپرمن پیش از این به عنوان معاون جان بولتون مشغول به کار بود.
کوپرمن سابقه همکاری طولانی با بولتون دارد و در ژانویه ۲۰۱۹ به عنوان معاون وی منصوب شده است. انتصاب کوپرمن به عنوان معاون بولتون، در زمانی صورت گرفت که مشاور امنیت ملی وقت آمریکا مسیر سیاستهای بسیار خصمانه علیه ایران را دنبال میکرد. این انتصاب چند روز پیش از آن اتفاق افتاد که وال استریت ژورنال گزارش داد مشاور امنیت ملی وقت از پنتاگون درخواست کرده که گزینههای مربوط به اقدام نظامی علیه ایران را ارائه دهد. بولتون با انتصاب کوپرمن به عنوان معاون خود نشان داد که قصد دارد کمپین فشار حداکثری علیه تهران را تقویت کند.
بولتون به همراه متیو فریدمن و کوپرمن در مارس ۲۰۱۸ «موسسه امنسازی آمریکا» را به عنوان نهادی غیرانتفاعی به ثبت رساندند و این اتفاق درست در روزی به وقوع پیوست که ترامپ، بولتون را به عنوان مشاور امنیت ملی معرفی کرد. فریدمن که سابقه همکاری با پل مانافورت، مدیر سابق کمپین انتخاباتی ترامپ را دارد، از جمله دوستان قدیمی بولتون است که هر دو مواضعی علیه ایران داشتهاند.
این دو به همراه کوپرمن در سال ۲۰۱۵ «بنیاد آزادی و امنیت آمریکا» را به راه انداختند که هدف آن کمپین علیه توافق هستهای ایران بود. در این سالها کوپرمن که سابقه همکاری با دولت ریگان را دارد، در کنار بولتون در راستای پیشبرد رویکردی تندرو در قبال ایران اقدام کرده است.
او که سابقه مدیریت در بوئینگ و لاکید مارتین را دارد، در «مرکز سیاست امنیتی» نیز فعالیت داشته است. این مرکز، یک اندیشکده راست افراطی است که سیاستهای ضدایران را دنبال کرده است.
کوپرمن در تیم کمپین ریگان-بوش فعالیت داشت و عضوی از «گروه سورپرایز اکتبر» بود که هدف آن، آمادهسازی برای برخورد با «رویدادهای دفاعی و سیاست خارجی دقیقه ۹۰» بود و در جریان ماجرای تسخیر لانه جاسوسی آمریکا نیز در فضای داخلی این کشور فعالیت داشت. این گروه نقشی کلیدی در اثرگذاری این ماجرا در انتخابات آمریکا و آسیب زدن به کمپین انتخاباتی کارتر ایفا کرد.
کوپرمن در سپتامبر ۲۰۱۵ نامهای را که از سوی مرکز سیاست امنیتی تهیه شده بود، امضا کرد که در آن با توافق هستهای ایران مخالفت و از اوباما خواسته شده بود که این توافق را لغو کند. در بخشی از این نامه آمده است: چطور میتوان برجام را چیزی غیر از یک توافق بد تلقی کرد؟ این نامه علاوه بر کوپرمن توسط افراد دیگری نظیر جان بولتون، داگلاس ویث، جان کیل، پال ولفوویتز و جیمز وولسی و سایرینی به امضا رسید که اغلب روحیاتی تندرو و جنگطلب دارند.
دو بازیگر اصلی تعیینکننده سیاست خارجی آمریکا، کاخ سفید (مشاوران و کارمندان اداره امنیت ملی) و وزارت خارجه هستند اما به نظر میرسید در چند وقت گذشته، وزارت خارجه از تحولات کنار گذاشته شده بود و بیشتر نقش را حلقه کاخ سفید عهدهدار بودند. در تحولات جدید روند معادلات نشان میدهد که مایک پمپئو، وزیر امور خارجه به ترامپ نزدیکی بیشتری پیدا کرده است. پمپئو حرف شنوی بیشتری از ترامپ دارد و تلاش میکند کمتر مایه رنجش خاطر او شود، در نتیجه شاهد سنگینی کردن کفه ترازو به سمت پمپئو بودیم.»