کیانگا تیلور در نیویورک تایمز نوشت: هم زمان با آنکه به زمان برگزاری انتخابات درون حزبی دموکرات ها نزدیک می شویم، رهبران حزب دموکرات به طور علنی نگرانی خود در مورد سیاست های جاه طلبانه کاندیداها از جمله خدمات درمانی همگانی را ابراز کرده اند. حتی باراک اوباما، رئیس جمهور سابق کشور نیز اخیرا در ملاقات محرمانه با حامیان مالی ثروتمند حزب هشدار داده بود که اکثریت رآی دهندگان آمریکا تمایلی برای نابود کردن سیستم سیاسی و بازسازی آن ندارند. اظهارات اوباما در واقع منعکس کننده شکاف ایجاد شده در درون حزب در ماه های اخیر است. رهبران دموکرات معتقدند که کاندیداهای دموکرات برای شکست دادن دونالد ترامپ در انتخابات آتی باید بر روی سوابق و دستاوردهای او در چهار سال گذشته تمرکز کنند. در مقابل، تعدادی از کاندیداها و رآی دهندگان معتقدند که دموکرات ها باید سیاست ها و اصلاحات شجاعانه ای را اتخاذ کنند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: در ماه های گذشته استقامت کمپین انتخاباتی سناتور برنی سندرز باعث غافل گیر شدن بسیاری از تحلیلگران رسانه ای و رهبران حزب دموکرات شده است. سندرز اولین بار در سال 2015 در انتخابات درون حزبی دموکرات ها شرکت کرد. او کمپین انتخاباتی قبلی خود را بر مبنای سیاست هایی همچون خدمات درمانی همگانی، کالج رایگان و تعداد دیگری از اصلاحات سازمان دهی کرد. مقامات ارشد حزب ایده های او را رویا پردازانه و غیر عملی توصیف کردند. اما سندرز کمپین خوبی را علیه هیلاری کلینتون، رقیب اصلی خود اداره کرد و در نهایت 13 میلیون رآی به دست آورد .
سندرز در مقایسه با چهار سال قبل نه تنها از مواضع خود عقب نشینی نکرده است، بلکه بر روی تعهد خود نسبت به وعده های اصلاحات بزرگ سوسیالیستی تاکید می کند. اگرچه میزان محبوبیت کمپین سندرز در حال افزایش است، بدنه اصلی تشکیلات حزب دموکرات و همچنین رسانه های کشور درک درستی از دلیل موفقیت کمپین او ندارند. دلیل سوء برداشت رهبران حزب این است که سندرز کمپینی مبتنی بر نیازها و خواسته های طبقه کارگر و جوانان را هدایت می کند و باورهای رایج هر دو حزب آمریکا در مورد اهمیت کاهش مالیات برای ثروتمندان و نقش شرکت ها و بنگاه های خصوصی در اداره خدماتی همچون خدمات بهداشتی، آموزش و پرورش و مسکن را به چالش کشیده است.
در ماه های گذشته بارها پایان قریب الوقوع کمپین سندرز پیش بینی شده بود، اما او همچنان بخش قابل توجهی از رای دهندگان در نظرسنجی های منتشر شده از او حمایت میکنند. در ماه اکتبر بعد از آنکه سندرز دچار حمله قلبی شد و جایگاهش در نظرسنجی های عمومی متزلزل شد، کارشناسان انتخابات پیشنهاد کرده بودند که سندرز از رقابت خارج شود و از هواداران خود درخواست کند که از کمپین خانم الیزابت وارن حمایت کنند. اما بعد از آنکه تعدادی از نمایندگان مشهور مجلس از جمله خانم ایلهان عمار و الکساندریا اوکازیو کورتز به طور علنی حمایت خود از کاندیداتوری برنی سندرز را حمایت کردند، میزان هیجان و حمایت رآی دهندگان از کمپین او دوباره افزایش پیدا کرد.
اما بخش قابل توجهی از رسانه ها هنوز از تحولات رخ داده در کمپین سندرز در مقایسه با سال 2016 ناآگاه هستند. او کمپین انتخاباتی خود را به تریبونی برای افراد مظلوم و به حاشیه رانده شده در کشور تبدیل کرده است. برای مثال می توان به حمایت فیلیپ اگنیو، فعال عدالت خواه جنبش سیاه پوستان از سندرز اشاره کرد. این هفته ائتلاف مهمی از چهل گروه چپ گرای پیشرو در بیانیه ای مشترک اعلام کردند که در انتخابات آتی از سندرز حمایت خواهند کرد. آن ها از 600 هزار عضو خود در سرتاسر ایالت های کشور درخواست کردند که برای پیروزی برنی سندرز تلاش کنند.
صحبت های جذاب سندرز در مورد بی عدالتی و مبارزات طبقاتی مورد توجه طبقه کارگر کشور قرار گرفته است. کمپین او به خوبی توانست عصبانیت شهروندان فراموش شده کشور در مورد نابرابری ها و برآورده نشدن نیازهای اساسی خود را به گوش همه برساند. سندرز همچون برخی سیاست مداران از ارائه دلایل نژاد پرستانه برای توجیه مشکلات اقتصادی اقلیت های سیاه پوست و آمریکای لاتین پرهیز کرده است. در عوض، او نظام سرمایه داری را عامل اصلی مشکلات کشور معرفی می کند. شهروندان فراموش شده این کشور از تقاضاهای سندرز برای انتقال ثروت از ثروتمندان به بقیه جامعه و ارائه خدمات دولتی رایگان حمایت می کنند.
در ماه های گذشته کمپین سندرز بالاترین سطح حمایت را در بین معلمان، کارگران ساختمانی، رانندگان کامیون، پرستاران و کارگران اجتماعی کسب کرده است. او ادعا می کند که بیشتر هواداران او کارکنان شرکت هایی همچون استارباکس، آمازون و والمارت هستند. او همچنین بیشترین محبوبیت را در بین اقلیت های آمریکای لاتین در ایالت هایی همچون کالیفرنیا و نوادا دارد. مطابق با نظرسنجی های منتشر شده در هفته های اخیر، اکثریت زنان سیاه پوست بین 18 تا 34 سال از سندرز حمایت می کنند. فقط 49 درصد از هواداران سندرز سفید پوست هستند.
شاید محبوبیت سندرز در بین این رآی دهندگان باعث شده باشد که تشکیلات حزب دموکرات و رسانه های کشور کمپین او را نادیده بگیرند. رهبران حزب دموکرات به طور مکرر تاکید می کنند که میانه روی و مصلحت طلبی بهترین گزینه برای شکست دادن ترامپ در انتخابات سال 2020 خواهد بود. آن ها معتقدند که کاندیدای حزب دموکرات باید به دنبال جلب حمایت رآی دهندگان میانه رو و منتقدان دونالد ترامپ باشند. این درحالی است که این استراتژی در سال 2016 نتیجه ای برای دموکرات ها به دنبال نداشت.
کمپین خانم کلینتون در سال 2016 نتوانست میلیون ها نفر از شهروندان آمریکا که با مشکلاتی همچون بدهی، خشونت پلیس و نابرابری دست و پنجه نرم می کنند را به پای صندوق های رآی آرود. صرفا انتقاد کردن از سیاست های دونالد ترامپ نمی تواند محرک خوبی برای شهروندان فراموش شده در کشور باشد.
البته از بسیاری لحاظ موفقیت کمپین برنی سندرز برای تحلیلگران سیاسی غافل گیر کننده بوده است. آمریکا برای مدت بیش از نیم قرن در حال جنگ با امپراطوری کمونیستی شوروی بود. موفقیت یک کاندیدای سوسیالیست منعکس کننده ناتوانی نظام سرمایه داری در برآورده کردن نیازهای اساسی مردم کشور است. در دهه های گذشته برچسب سوسیالیستی می توانست دوران فعالیت سیاسی شما را به سرعت پایان دهد. اما سندرز با عبور از این مانع بزرگ می تواند سال آینده به کاخ سفید ورود پیدا کند.
