صبح ممتازالسلطنه [سفیر ایران در فرانسه] آمد که به اتفاق مشاور [وزیر خارجه] بروند به دیدن مسیو تیتونی وزیر ایطالیایی. معلوم شد کاغذ کلمانسو [نخست‌وزیر فرانسه] را ممتاز هنوز نرسانده و ایراد در سر یک کلمه از کلمات تعارفی داشت. میرزا حسین‌خان در ضمن مذاکره حرفی زد که معنی آن این بود که این کاغذ دو روز قبل باید رسیده باشد. ممتاز اوقاتش تلخ شد و خیلی گوشت‌تلخی کرد. به قول مشاور معنی گَنده دماغ همین است. باری ملاقات تیتونی واقع نشده به واسطه این‌که عذر خواسته بود، اگرچه کاغذش نرسیده بود قرار به فردا شد.
شعاع‌السلطنه امروز ظهر به جانب لندن رفت. این جوان اعرابی هم نمی‌دانم باز چه زیر سر دارد. ناهار زودتر خورده به اجماع به تئاتر فرانسه رفتیم. بازی « آندروماک» بود و بعد « طبیب اجباری». «آندروماک» را باز دیده بودیم. «طبیب اجباری» هم خیلی مضحک است. بعد از تئاتر به هوتل آمدم. خواهرزاده ارفع‌الدوله به وداع آمده بود، چراکه به اسلامبول می‌رود. بعد بیرون رفته گردش کردم و بعضی خرده‌ریزها برای بچه‌ها خریدم.
بعد از شام با مشاور و حضور ارباب در باب کار معلمین و بعد مسئله حرکت و توقف خودمان قدری مذاکره کردیم. تقریبا محرز شد که اگر تا چهار پنج روز دیگر از طهران خبر نرسید مشاور بماند و ما برویم.
منبع: یادداشت‌های روزانه محمدعلی فروغی، به کوشش محمدافشین وفایی و پژمان فیروزبخش، تهران: سخن، چاپ هفتم، ۱۳۹۸، صص ۱۷۸-۱۷۹.
