روزنامه اینترنتی فراز نوشت: «اقتصاد فقط دو راه برای کسب درآمد دارد؛ اخذ مالیات و فروش نفت، مالیات که قابل پیش‌فروش شدن نیست بنابراین دولت تصمیم گرفته است نفت را به صورت سررسید بفروشد». این مطلب پاسخ رییس اتاق بازرگانی ایران و چین به این پرسش است: « وعده دولت برای ایجاد گشایش اقتصادی به واسطه فروش اوراق سلف نفتی تا چه اندازه قابل تحقق خواهد بود »؟
مجیدرضا حریری در گفت‌و‌گو با « فراز» ، یادآور شد: « فروش اوراق نفتی اتفاق جدیدی نیست و از دهه ۵۰ وجود داشته است، البته نه با همین نام؛ آن زمان می‌گفتند اوراق خزانه و حالا با کمی دستکاری در نرخ سود از ۱۶ به ۱۹ درصد، نام آن را گشایش اقتصادی گذاشته‌اند». به باور این مقام مسئول در اتاق بازرگانی چنین آدرس‌های غلطی در اقتصاد زندگی اقشار فرودست جامعه را تهدید خواهد کرد.
مردم در صف ایستاده‌اند
او برای مصداقی شدن اظهار نظر خود همچنین توضیح داد: « چون ما حداقل سه دهه است که غرق در یک اقتصاد غیرشفاف رانتی هستیم. در نتیجه بنا به موقعیت روز و شرایطی که پیش می‌آید، بحث‌های داخلی یا فشارهای خارجی یک وجهی از این منشور فساد و رانت خودش را نشان می‌دهد».
به گفته او دولت سال‌هاست با تکیه بر درآمدهای نفتی خودش پول در می‌آورد و خودش هم خرج می‌کند، بقیه مردم هم به ناچار در صف ( سود) رانت می‌ایستند.مانند اتفاقی که این روزها در بازار سرمایه ایران شاهد هستم. اما این بار بدون شک تیر دولت با جذاب جلوه دادن اوراق سلف نفتی به سنگ خواهد خورد . چراکه سود ۱۹درصد و طی ۲ سال برای هیچ سرمایه‌گذاری، جذاب نیست.
تحریم خوب است؟
او در ادامه صحبت‌های خود و در واکنش به این پرسش که « چه راهکار قابل اجرایی برای گشایش واقعی در اقتصاد ایران وجود دارد» ؟ گفت: « حتی خود حاکمیت هم می‌داند که مادامی که به که بر آتش تنش ودر دیگری ایران با دیگر کشورها افزده شود، قربانی اصلی ، اقتصاد کشور خواهد بود».
او در خلال صحبت‌های خود بارها تاکید کرد: « حتی اگر فرض کنیم که تحریم خوب است و موجب تقویت توان داخلی اقتصد کشور می‌شود، اما بررسی کنیم که در دوران تحریم تا چه اندازه به رونق تولید داخلی توجه شده است؟ برای ایستادگی در برابر دشمنی که تحریم اقتصادی را بزرگترین نقطه ضعف ایران می‌داند، چه تدبیری اندیشیده‌ایم» ؟
