روزنامه اینترنتی فراز نوشت: حالا دیگر همه می‌دانند که این آتش با آتش‌بس نمی‌خوابد. ارمنستان و آذربایجان هر روز به جنگی تمام عیار نزدیک و نزدیک‌تر می‌شوند. احساسات ملی‌گرایانه در دو طرف به اوج خود رسیده است. آذربایجانی‌ها معتقدند که باید پس از ۲۸ سال وطن خود را پس بگیرند و ارمنستانی‌ها نیز می‌گویند که از سرزمین اجدادی‌شان دفاع می‌کنند. الهام علی‌اف رییس‌جمهوری آذربایجان گفته که حملات به قره‌باغ تا عقب‌نشینی نیروهای ارمنی از این منطقه ادامه خواهد داشت. گفته شده که آن‌ها توانستند که مناطقی را هم از کنترل نیروهای ارمنی خارج کنند. طبق اعلام وزارت دفاع جمهوری آذربایجان درگیری‌ها در بیست‌وچهارمین روز در محورهای «آقدره – آقدام، فضولی – هادروت –جبرایل، قوبادلی – زنگیلان» ادامه داشته است. آذربایجان ادعا کرده که نیروهای این کشور شرایط عملیاتی در خط مقدم جبهه‌ها را در کنترل دارند و نیروهای ارمنی در چند محور عقب‌نشینی کرده‌اند. در مقابل ارمنستان نیز دو بار گنجه، دومین شهر بزرگ آذربایجان را هدف حمله موشکی قرار داده است. در این حملات غیرنظامیان هم کشته و زخمی شده‌اند. البته ارمنستان مسوولیت این حمله را به عهده نگرفته است. الهام علی‌اف رییس‌جمهوری آذربایجان این حمله را جنایت جنگی دانسته و گفته که انتقام آن را خواهد گرفت.
وقتی هیچ کشوری مسوولیت نمی‌پذیرد
ارمنستان نیز در مقابل آذربایجان را به حمله شهرها و مراکز غیرنظامی متهم کرده است. گزارش‌ها می‌گویند که که شهر ۵۵ هزار نفری استپاناکرت تقریبا خالی از سکنه است و فقط نظامیان ارمنی در این شهر حضور دارند. این یعنی اکنون ۵۵ هزار ارمنی بی‌خانمان هستند و در پناهگاه‌ها به سر می‌برند. در آذربایجان نیز اوضاع تقریبا به همین شکل است و ساکنان شهرهای مرزی در پناهگاه هستند. گزارش‌های میدانی نشان می‌دهد که مردم آذربایجان با مواضع رییس‌جمهوری این کشور مبنی بر ادامه جنگ تا تصرف قره‌باغ همسو و هم‌دل هستند. به این ترتیب همه تلاش‌های جامعه بین‌المللی به ویژه روسیه و ایران برای پایان درگیری‌ها بی نتیجه بوده است. روسیه توانسته دوبار طرفین را پای میز مذاکره بنشاند و حتی به توافق آتش‌بس نیز رسیده‌اند. اما دو توافق آتش‌بس حتی برای ساعاتی هم دوام نداشته است.
ماجرا جنگ تازه و قره‌باغ چیست؟
ایران نیز از آتش درگیری‌های قره‌باغ مصون نیست. تصاویری نیز از مرزنشیان ایران نشان می‌دهد که مردم از تماشای جنگ با دوربین نیز غافل نیستند. شهرستان خداآفرین تاکنون چندین بار مورد اصابت راکت‌های دو طرف قرار گرفته است. به گفته علی امیری راد تاکنون بیش از ۶۰ راکت به این منطقه اصابت کرده اما خسارت مالی و جانی نداشته است. مقامات ایران در این باره به دو کشور هشدار داده‌اند. از سوی دیگر رییس‌جمهوری ایران نیز گفته که حضور تروریست‌هایی از سوریه و لیبی در نزدیکی مرزهای ایران قابل قبول نیست. گفته می‌شود که پیش از آغاز دوباره جنگ قره‌باغ در ششم مهر ترکیه نیروهای تروریست از سوریه و لیبی را به آذربایجان فرستاد. ویدیوهایی نیز از حضور این نیروها در جبهه‌ها و نزدیکی مرز ایران دیده می‌شود. البته ترکیه و آذربایجان این موضوع را تکذیب کرده‌اند. حتی رییس‌جمهوری آذربایجان نیز به تازگی در مصاحبه با شبکه ترکیه‌ای از موضع ایران درباره جنگ قره‌باغ قدردانی کرده است. ایران دو طرف را دعوت به گفت‌وگو و پایان جنگ کرده اما اعلام کرده که تمامیت ارضی آذربایجان را به رسمیت می‌شناسد.
منطقه قره‌باغ نزدیک به سه دهه است که آبستن آتش و خون است. سال ۱۹۹۲ پس از چهار سال جنگ نیروهای ارمنی به این منطقه که اکثریتی ارمنی دارد مسلط شدند. پس از آن قره‌باغ به صورت خودمختار اعلام استقلال کرد. در دهه نود شورای امنیت سازمان ملل نیز مالکیت آذربایجان بر قره‌باغ را تایید کرد. با وجود این آذربایجان نتوانست بر این منطقه کنترل پیدا کند و نتیجه این ناکامی کشته شدن و بی‌خانمانی هزار تن به دلیل سه دهه درگیری شد. حالا آذربایجان پس از سال‌ها تجهیز نظامی خود به وسیله فروش نقت و با حمایت ترکیه آتش جنگ را دوباره شعله‌ور کرده است. آتشی که رفته‌رفته دامن کشورهای منطقه را نیز خواهد گرفت.
