نقدی بر عملکرد حداد در ماجرای حکمیت برای مرتضوی

 خبرآنلاین نوشت:

درخبرها خواندیم که به جهت انتصاب سعیدمرتضوی به سمت مدیرعاملی سازمان تامین اجتماعی ، مجلس شورای اسلامی در نخستین روزهای سال 1391 ، طرح استیضاح وزیرکار را در دستور کار خود قرارداد.به دنبال این تصمیم مجلس، رایزنی هایی بین چندتن ازنمایندگان مجلس با آقای مرتضوی درخصوص استعفای وی ازاین سمت انجام پذیرفت که فصل الخطاب این رایزنی ها، اظهارات آقای دکتر غلامعلی حدادعادل نماینده محترم مردم تهران درمجلس بود مبنی بر این که آقای مرتضوی به من قول شرف دادکه ازسمت خوداستعفا دهد و براساس این قول شرف ، آقای حدادعادل ازنمایندگان خواست که از استیضاح وزیرکارصرفنظر نمایند.

نمایندگان مجلس نیز(به جز علی مطهری) با اتکاء به فرمایش ایشان، امضای خودرادرموضوع استیضاح وزیرپس گرفتند.

دراین جا این پرسش ازآقای حدادعادل ودیگرنمایندگانی که به اعتماداین قول ازاین تکلیف مهم شرعی و قانونی خودمنصرف شدند،درذهن مردم شریف ایران نقش می بندد:

آیا باتوجه به سوابقی که همگان به ویژه نمایندگان مجلس از آقای سعید مرتضوی سراغ دارنداین حق راداشتندکه به قول ایشان چه آن که این قول ، قول عادی باشد یا قول شرف ، اطمینان نمایند؟ آیا نمایندگان مجلس که از پرونده حوادث بازداشتگاه کهریزک و گزارش کمیته حقیقت یاب مجلس وکیفرخواست دادگاه عالی انتظامی قضات دراین رابطه آگاهی دارندو نیز ازسایرپرونده های اتهامی آقای مزتضوی اطلاع موثق دارندمی توانستند این قول رابپذیرند؟ آیا نمایندگان ازرای دادگاه عمومی تهران مبنی بر لغو قرارمنع تعقیب مرتضوی درپرونده اتهامی اش که در60 صفحه تنظیم گردیده و حاوی نکات ارزنده ای می باشد بی خبر بودند؟ این پرسشها بیشتر متوجه آقای حدادعادل است که بنابه نقل قول آقای مرتضوی، آقای حدادعادل به مرتضوی قول داده چنانچه ازسمت مدیریت سازمان تامین اجتماعی استعفا دهد تمهیدات بازگشت مرتضوی به دستگاه قضایی رافراهم خواهدکردو این گفته مرتضوی بصورت تلویحی ازسوی آقای حدادعادل به این صورت که تماسی برای این کارباریاست قوه قضاییه داشته است، تائید شد.

آیا این وعده آقای حدادعادل به مرتضوی دایربرتلاش به اعاده وی به دادگستری ، دخالت دروظیفه خطیرقوه قضاییه و قضات مستقل این دستگاه دررسیدگی به اتهامات منتسبه به افرادصرفنظرازموقعیت اداری یاسیاسی آنان نخواهدبود؟

آیا آقای حدادعادل و دیگرنمایندگان محترمی که به اتکای قول شرف مرتضوی ، درخواست استیضاح راپس گرفتندازاین موضوع بدیهی که استعفای یک مدیرارشددولتی منوط به موافقت مقام بالاترآن سازمان می باشدبی اطلاع بوده اند؟

سرانجام کاربه جایی رسیدکه آقای سعیدمرتضوی پس ازمدتی سکوت مطبوعاتی و رسیدن مجلس به روزهای واپسین دوره کنونی اش، علیه آقای احمدتوکلی (یکی از نمایندگانی که تلاش گسترده برای استعفای وی کردند)دردادسرای تهران شکایت می کندو ازاساس منکر قولش به استعفامی گردد.

اینهاهمگی حکایت از این دارندکه نبایدآقای دکترحدادعادل و معدود نمایندگان دیگرمجلس درموضوع استعفای مرتضوی ورودمی کردندو به قول وی ازهر نوعش که باشداعتمادو اطمینان می نمودندوامروز دربرابر موکلین خودپاسخگوباشند.