ایسنا: سیدحسن خمینی با تأکید بر اینکه "مهاجرت پرستاران پدیده بسیار تلخی است"، گفت: جامعهای سالم و انسانی است که در آن تعاطف، مهربانی و محبت جمعی وجود داشته باشد و مردم نسبت به همدیگر عطوفت داشته باشند. در چنین جامعهای طبیعتاً پرستاران جزو بالاترین حلقههایی هستند که این محبت را، هم ایجاد و تثبیت میکنند و هم میتوانند به دیگران تسری دهند.
حجتالاسلام والمسلمین سیدحسن خمینی در دیدار جمعی از پرستاران که در آستانه فرارسیدن روز پرستار در حرم مطهر امام خمینی (ره) برگزار شد، گفت: باید به پرستاران خسته نباشید گفت؛ به خصوص اینکه در دوره مصیبت کرونا که همه بیمار را رها کرده بودند، آن گروهی که در صف اول مجاهدانه ایستادند جامعه پزشکی و پرستاری کشور بودند و از همین رو تعبیر «مدافعان عرصه سلامت» برای آنها به کار رفت. این تلاشها بسیار جای تقدیر دارد و مطمئنا در حافظه تاریخی مردم این مسأله باقی میماند.
وی با بیان اینکه "باید بهحق گفت که همه جامعه پزشکی ما به خصوص جامعه پرستاری یک آزمون سربلند را از سر گذراند"، افزود: در آن روزهایی که همانند روز قیامت هرکس برای در امان ماندن از کرونا به فکر خودش بود، این انسانهای شریف ایستادند و شخصا از نزدیک میدیدم که چه شجاعت، عزم و همتی در آنها بود.
سیدحسن خمینی در ادامه با تأکید بر اینکه "مهاجرت پرستاران پدیده بسیار تلخی است"، اظهار کرد: کشوری که در تولید، تعلیم و تربیت هزینه میکند، باید بتواند درصد بالایی از جامعه پرستاری خودش را - مانند بقیه تخصصها - در خدمت خودش نگه دارد؛ برای این کار باید بستر لازم را فراهم کند و این امر هم مستلزم همت دولت و مجلس است. همانگونه که همه نخبگان باید در کشور خدمت کنند، چراکه اینجا کشور خودشان است و کشور فرد دیگری نیست؛ این جمله در رابطه با پرستاران هم صدق میکند.
وی تصریح کرد: آنچه جامعه را جامعه واقعی میکند، رحمت یکطرفه نیست، بلکه رحمت باید دوطرفه باشد. اینجا است که انسان احساس میکند پرستار در دل جامعهای که قدرش را میداند محبتش بالا میرود و از سوی دیگر جامعه در جایی که پرستار را با عطوفت بالا ببیند به عطوفت رو میآورد. اگر بخواهیم به سلامت برسیم از خودمان شروع کنیم. توقع اینکه دیگری به ما محبت کند و ما به دیگری محبت نکنیم، باطل است. بدن سالم بدنی است که چشم برای درد بگرید و بقیه اعضا هم برای چشم تلاش کنند.
سیدحسن خمینی افزود: جامعهای سالم و انسانی است که در آن تعاطف، مهربانی و محبت جمعی وجود داشته باشد و مردم نسبت به همدیگر عطوفت داشته باشند. در چنین جامعهای طبیعتا پرستاران جزو بالاترین حلقههایی هستند که این محبت را هم ایجاد و تثبیت میکنند و هم میتوانند به دیگران تسری دهند.
