سرویس تاریخ «انتخاب»؛ در واقع شروع تحصیل دروس دینی من به تابستان ۱۳۳۹ برمی‌گردد. مرداد و نیمه‌ی اول شهریور ماه آن سال نزد حجت‌الاسلام نطنزی «شرح امثله» و بخشی از «صرف میر» را خواندم و اواخر شهریور با پدرم به سمنان رفتم. در آن‌جا به منزل حاج اسماعیل خوشبخت رفتیم. منزل آقای خوشبخت درست دیوار به دیوار منزل مرحوم آیت‌الله فیض بود که قبلا راجع به او صحبت کردم. البته آن زمان آیت‌الله فیض مرحوم شده بود و در منزل ایشان دختر و نوه‌اش، آقای فرهاد صفا، زندگی می‌کردند به همین دلیل از همان آغاز طلبگی با شهید فرهاد صفا آشنا شدم که نوه‌ی دختری مرحوم آیت‌الله فیض بود. او به دبیرستان می‌رفت و دو سال هم از من بزرگ‌تر بود. ما اکثر روز‌ها یکدیگر را در کوچه می‌دیدیم. او جوانی مودب، فهمیده، سربه‌زیر، موقر و بسیار خوش‌اخلاق بود. [۱]بنابراین در اواخر شهریور ۱۳۳۹ رسمنا وارد حوزه‌ی علمیه‌ی سمنان شدم و دروس حوزوی را آغاز کردم. در سمنان مدرسه‌ای به نام مدرسه‌ی علمیه‌ی صادقیه بود. در زمان رضاخان عمال وی این مدرسه را تصرف و به دبیرستان صادقیه تبدیل کردند. [۲]پس از تصرف مدرسه مرحوم علامه حائری مازندرانی معروف به «علامه سمنانی» [۳]- که در زمان رضاخان به سمنان تبعید شده بود و بزرگ‌ترین عالم دینی استان سمنان بود و در ردیف مراجع تقلید به شمار می‌رفت – تلاش می‌کند و در نهایت از اداره‌ی آموزش و پرورش آن زمان، باغی را که پشت مدرسه قرار داشت و متعلق به مدرسه بود تحویل می‌گیرد و در آن‌جا «مدرسه‌ی علمیه‌ی صادقیه» را بنا می‌کند.
این مدرسه چهارده اتاق در دوطبقه داشت: هفت اتاق در طبقه‌ی بالا و هفت اتاق در طبقه‌ی پایین. در طبقه‌ی بالا یک اتاق بزرگ هم بود که از آن به عنوان مَدرس استفاده می‌شد. در سالی که در حوزه‌ی علمیه‌ی سمنان تحصیل می‌کردم، صبح‌ها جهت تحصیلات دینی به این مدرسه می‌رفتم. مُدرِس این مدرسه عالمی بود به نام شیخ فض‌الله محقق که به ادبیات عرب کاملا مسلط بود و علاوه بر تدریس در حوزه‌ی علمیه، در دبیرستان‌های سمنان هم تدریس عربی داشت. وی مرد بسیار شریفی بود و آن زمان بیش از هفتاد سال داشت و اکنون سال‌هاست که مرحوم شده است. ایشان در آن زمان صبح‌ها چند ساعتی در مدرسه‌ی صادقیه تدریس می‌کرد. عصر‌ها هم در محضر حجت‌الاسلام والمسلمین نجات تلمذ می‌کردم.
پی‌نوشت:
۱- مهندس فرهاد صفا از یاران محمد حنیف‌نژاد و جزو افراد اولیه‌ی سازمان مجاهدین خلق بود که پس از کودتای مارکسیستی، مانند شهید لبافی‌نژاد و شهید شریف‌واقفی به دست کودتاگران مارکسیست ترور شد و (در سال ۱۳۵۵) به شهادت رسید، که بعدا راجع به او مطالبی خواهم گفت. (راوی)
۲- پس از انقلاب اسلامی، حوزه‌ی علمیه‌ی سمنان و اوقاف این شهر تلاش فراوانی کردند تا مدرسه را از وزارت آموزش و پرورش بازپس بگیرند، ولی هنوز این مدرسه در اختیار آموش و پرورش است. (راوی)
۳- درباره‌ی شیخ محمدصالح حائری سمنانی (۱۳۵۰-۱۲۵۹ ش) بنگرید به: «اثرآفرینان» ج ۲، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۷۷، ص ۲۵۷.
منبع: حسن روحانی، «خاطرات دکتر حسن روحانی؛ انقلاب اسلامی (۱۳۵۷-۱۳۴۱)» جلد اول، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ نخست، بهار ۱۳۸۸، صص ۶۱-۶۲.
