در سال 1347 تنها اماراتی ها در ابوموسی حضور داشتند و هیچ ایرانی وجود نداشت / ایران نمی گذارد پرچم امارات و شارجه در ابوموسی برافراشته شود

در ادامه خبرسازی اعراب در خصوص ادعای مالکیت امارت بر جزایر سه گانه، نشریه اماراتی گلف نیوز از زبان ساکنان اماراتی ابوموسی مدعی تلاش ایران برای بیرون راندن انها از این جزیره شد.

به گزارش سرویس بین الملل انتخاب، گلف نیوز نوشت: مسئولانی ایرانی سعی در وادار کردن ساکنان اماراتی ابوموسی برای ترک این جزیره هستند. صدها شهروند اماراتی ساکن جزیره ابوموسی می گویند که مسئولان ایرانی در جزئیات زندگی روزانه آنها هم دخالت می کنند تا ما را وادر به ترک جزیره کنند.

تعداد ایرانیان ساکن ابوموسی سه برابر ساکنان اماراتی است. برخی می گویند که مسئولان ایرانی اجازه نمی دهند پرچم شارجه برافراشته شود.

خلفان یک اماراتی ساکن ابوموسی گفت: ما برای وارد کردن مبل یا حتی یک صندلی باید حداقل 6 ماه منتظر مجوز مسئلان ایرانی باشیم.

ام رشید زنی اماراتی گفت: مدرسه و کلینیک در حال فروریختن است. اینجا بیمارستانی وجود ندارد  و تنها یک کلینیک کوچک که 40 سال پیش ساخته شده وجود دارد.

وی افزود: ما به دلیل نبود مواد غذایی نمی توانیم غذاهای اماراتی درست کنیم. ایرانی ها حتی در مورد اینکه چه نوغ مواد غذایی و میوه ای وارد جزیره شود تصمیم گیری می کنند.

احمد سالم یک مرد اماراتی 70 ساله گفت: در گذشته اجازه برافراشتن پرچم امارات به ما داده می شد، اما در طول جنگ ایران و عراق جلوی این کار را گرفتند.

وی افزود: اگر ما تلویزیون ، یحچال و هر چیز دیگری بخواهیم باید از مسئولان ایرانی مجوز بگیرم.
و ان هم نزدیک به 6 ماه طول می کشد.

به گفته ی سالم، ایران دیگر اجازه ی مهاجرت خارجی ها به این جزیره را نمی دهد.

ابوالفتح احمد طبیت، فلسطینی 67 ساله که در ابوموسی در سال ها 1969 تا 1976 زندگی می کرد گفت: زمانی که بریتانیا جزیره را ترک کرد، گروهی کوچک از پرسنل نظامی ایران بر روی تپه ی کوچک مستقر شدند. ما از دور دست می توانستیم انها را ببینیم.

ابراهیم مصطفی خمیس مصری 60 سال و ساکن ابوموسی گفت: از 10 سال پیش ما شاهد ورود خانواده های ایرانی به این جزیره بوده ایم . آنها مدرسه و بیمارستان ساخته اند.

زکیه خالد 60 ساله و ساکن ابوموسی گفت: همسر نت از سال 1969 در ابوموسی زندگی کرده است. آن زمان هیچ ایرانی وجود نداشت ولی هزاران اماراتی در این جزیره زندگی می کردند.