لندن با المپیک بیزینس نمی کند

بزرگ ترین مرکز تجاری اروپا دقیقا در محلی چسبیده به پارک المپیک لندن واقع شده و تا یک سال و شاید شش ماه دیگر، علاوه بر استادیوم المپیک از این تجربه رقابت های المپیک لندن تنها "وستفیلد استراتفورد سیتی” بر جای خواهد ماند که البته جمعه و شنبه از ساعت 10:30 صبح تا 17 عصر بسته بود.

کمیته المپیک برای جلوگیری از تجمع مردم در این محل به دلیل برگزاری رقابت های المپیک و حضور 200 هزار نفر شامل تماشاگران و ورزشکاران و خبرنگاران این تصمیم را اتخاذ کرده بود. لندن در این دوره از رقابت های المپیک بیشتر شبیه یک شبح بوده و ساکنان این شهر به ندرت در اماکن عمومی و مراکز تجاری حاضر شده اند. حالا همه منتظر نشسته اند تا بعد از پایان المپیک تحلیلگران آمارهای عجیب وغریبی در مورد محاسبات اشتباهات پیش از شروع این رقابتها اعلام کنند. در واقع قرار بود این دوره از رقابت های المپیک لندن را به محل پر رونق تجاری تبدیل کنند و حالا بعد از یک هفته از شروع این رقابت ها، می توان گفت که لندن و مرکز شهر فوق العاده شلوغ آن روزهای سوت و کوری را پشت سرگذاشته اند. حتی از آن هرج و مرج معمول خیابان ها خبری نیست.
خطوط مربوط به رفت و آمد افراد در فاصله المپیک پارک استراتفورد به خیابان های دیگر شهر خلوت و بی ترافیک هستند. اما این سکوت غیرمنتظره به بخش های دیگر شهر هم سرایت کرده و صاحبان کافی شاپ ها می گویند که تقریبا روزهای خود را بدون مشتری می گذرانند. یکی از صاحبان کافه نرو در”ساوتهمپتون راو” در نزدیکی موزه بریتانیا که از 12 سال پیش مدیریت این کافی شاپ را برعهده دارد در مصاحبه ای گفته که پیش ازالمپیک به آنها گفته شده بود که در روزهای برگزاری رقابت ها با رونق و شکوفایی تجاری روبرو خواهند شد و به آنها توصیه شده بود که هیچ کدام از کارکنان خود را به مرخصی نفرستند و حتی مجبورهستند که شبها تا دیروقت باز بمانند. اما حالا او مدعی شده که به طور میانگین تنها 35 درصد مشتری در روزهای المپیک لندن داشته است. مردم لندن وحشت زده از شهرها فرار کرده اند. توریست ها هم تا حدی به دلیل شرایط جوی از این شهر فاصله گرفته اند.
تقریبا در سالن های محل برگزاری رقابت ها هم طبق محاسبه نشریه دیلی میل روزانه به طور متوسط 60هزار جای خالی مشاهده می شود و انتظار می رود انگلیس تاوان این شرایط نامساعد را سه – چهارماه بعد از رقابت های المپیک پس دهد.
رستورانهایی که انتظار داشتند برای هر یک از میزهای آنها از چند روز قبل رزرو تلفنی صورت گیرد حالا نظاره گر میزهای خالی خود هستند و همه وعده‌های قبل از المپیک مبنی بر هزاران هزار پوند سوددهی آنها توخالی به نظر می رسند.
تنها کافی شاپ های داخل سالن های برگزاری رقابت ها سود نسبتا خوبی داشته اند. البته رویدادهای بزرگ جهانی همیشه پیش از شروع با پیش بینی های اغراق آمیزی در مورد سود تجاری روبرو هستند. مشابه این شرایط در جام جهانی آفریقای جنوبی مشاهده شد. مردمان آفریقای جنوبی هنوز درحال پرداخت مالیات های مضاعف برای جبران هزینه های ناشی از برگزاری جام جهانی 2 سال پیش هستند.
بوریس جانسون شهردار لندن همچنان در حال پخش بیانیه های مختلف میان ساکنان لندن است که در آنها به خاطر اختلال در رفت و آمد وسایل نقلیه عمومی به دلیل برگزاری رقابت های المپیک عذرخواهی می کند. او همچنین به پنج میلیون کارمند این شهر هشدار داده تا در صورت امکان در خانه های خود کار کنند. بیشتر افرادی که از شهرهای بیرون لندن بلیت تهیه کرده بودند، گفته اند که نتوانسته اند بیشتر از 2 روز در پایتخت بمانند. هر کس که به لندن می آید، خیلی زود از پایتخت انگلیس فرار می کند. پولی که پیش از شروع رقابت ها برای هزینه کردن پیش بینی شده بود خیلی زیاد بوده ولی پول حاضر در جیب های مردم خیلی کم است. لندن درست در روزهایی که باید شلوغ ترین روزهای خود را سپری می کرد، سوت و کور شده و دقیقا لندن مرموز آلفرد هیچکاک را به همه یادآوری می کند.
در یک سری از ساعات روز در سطح شهر پرنده پر نمی زند و حتی صاحبان کلوپ های شبانه و بارها هم از این وضعیت تجاری ناراضی هستند. حالا در "وست اند” همه عقب نشینی می کنند. خیلی از مغازه و فروشگاه های لباس برای دو هفته آتی تعداد کارمندان خود را کاهش داده اند. میزان فروش آنها تا 75 درصد افت کرده است.
تخمین زده شده بود که در جریان برگزاری المپیک 25 میلیون توریست در مرکز شهر لندن گردهم آیند.ولی هفته گذشته تعداد توریست ها 10 درصد کمتر از حد معمول بود و حتی کمتر از آخر هفته سال گذشته درهمین زمان بود! یعنی زمانی که هنوز یک سال به شروع المپیک مانده بود و حالا لندن بزرگ ترین شکست تجاری و ورزشی چند سال اخیر را تجربه می کند.