از رامنی تا احمدی نژاد و از اقتصاددانان آمریکا تا اقتصاددانان ما!

مناظره های انتخاباتی اوباما با رامنی، برای وضعیت اقتصادی ایران هم نکات جالبی به همراه داشت.

به گزارش بازتاب رامنی در رقابتهای انتخاباتی خود اظهار داشت: در صورت رسیدن به مقام ریاست جمهوری، هم مالیات بر درآمد شهروندان و هم کسر بودجه دولت را کاهش خواهد داد.

این اظهارات رامنی با واکنش گسترده اقتصاددانان آمریکا مواجه شد و وی مورد انتقادات فراوانی قرار گرفت.

اقتصاددانان آمریکایی معتقد بودند این وعده رامنی یک تناقض ریاضی است؛ چون در معادله ای که یک مولفه آن یعنی هزینه های دولت تفریبا ثابت است و نمی توان آن را کاهش داد، نمی توان هم درآمدهای دولت را کاهش داد و هم کسری بودجه، و در واقع کاهش درامدهای دولت به معنای افزایش کسر بودجه است و کاهش کسری بودجه نیاز به افزایش درآمدهای مالیاتی دولت دارد.

هزینه های دولت= درآمد دولت + کسری بودجه

اقتصاددانان آمریکا به انتقادات نیز بسنده نکرده و در اقدامی جالب، سایتی راه اندازی کردند که تناقض وعده های رامنی را به زبانی ساده توضیح می دهد.

از سوی دیگر، رامنی هم در طعنه به ادعاهای اوباما درباره ایجاد 5 میلیون شغل در دوره خود گفت: دولت قبلا 5 میلیون شغل را از بین برده، پس این 5میلیون شغلی که ایجاد شده، تازه به وضعیت را به سطح اشتغال قبلی بازگردانده است.

اظهارات شفاف اوباما و رامنی درباره عملکرد و برنامه های اقتصادی خود، موجب زنده شدن خاطرات برنامه های تبلیغاتی احمدی نژاد در سال 1384 و 1388 گردیده است.

یکی از اقتصاددانان اصولگرا که در دولت نهم مسئولیتی کلیدی گرفت، اظهار می کرد: در جلسه ای که با محمود احمدی نژاد برای ارائه برنامه جهت دولت نهم داشته است، از وی می پرسد: هدف اصلی دولت شما چیست؟ ایجاد رونق اقتصادی و افزایش رشد اقتصادی، کاهش تورم و افزایش قدرت خرید اقشار کم درآمد، ایجاد اشتغال و کاهش بیکاری، کوچک کردن دولت و کاهش هزینه های عمومی، کدامیک از این موارد هدف اصلی اقتصادی دولت نهم است؟

احمدی نژاد در پاسخ به وی می گوید: من همه این اهداف را باهم می خواهم؛ چرا که همه برای جامعه مفیدند.

اقتصاددان مذکور می گوید: برخی از این اهداف باهم تناقض دارند؛ مثلا ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی موجب افزایش تورم و کاهش قدرت خرید اقشار محروم می شود و یا کوچک کردن دولت، بیکاری را افزایش می دهد که باز هم احمدی نژاد تاکید می کند که وی همه این اهداف خوب را با هم می خواهد و از این اقتصاددان می خواهد برای این مسئولیت برنامه ای تهیه کند که این اهداف را باهم محقق کند.

بعد از چند روز اقتصاددان مذکور به عضویت در دولت نهم مفتخر گردید و طرح بنگاه های زود بازده که بنابر اظهار کارشناسان یکی از عومل ورشکسته کردن سیستم بانکی و ایجاد سونامی نقدینگی بود، از ابتکارات ایشان بود، هرچند که پس زا برکناری این اقتصاددان از مسئولیتش که با رفتاری تحقیرآمیز نیز همراه گردید، وی از ارائه ایده این بنگاه ها به احمدی نژاد ابراز پشیمانی می کرد.

اکنون باید از تفاوت تعهد و مسئولیت شناسی اقتصاددانان ایرانی و آمریکایی در رابطه با سیاستمداران، به یکی ازعلل اختلاف وضعیت اقتصادی ایران و آمریکا پی برد.