کد خبر: ۹۰۲۶۴۹
تاریخ انتشار: ۵۶ : ۲۳ - ۰۸ دی ۱۴۰۴

قسمت صد و بیست و چهارم خاطرات میلسپو: سفارت در تهران به رغم نارسائی هایش از وزارت خارجه اطلاع و اعتقادش بیشتر بود و بواسطه شخصیت و محبوبیت آقا و خانم دریفوس کارآئی زیادی کسب کرده بود

درباره سفارت در تهران گفت‌و‌گو کردم که به رغم نارسائی هایش از وزارت خارجه اطلاع و اعتقادش بیشتر بود و بواسطه شخصیت و محبوبیت آقا و خانم دریفوس کارآئی زیادی کسب کرده بود. اشاره‌هایی هم به اعزام اعضای وزارت خارجه برای شرکت در کار هیئت می‌شد. در طول تابستان و پائیز ١٩٤٣ من و آقای دریفوس تقریباً هر روز درباره این مسئله جلسه تشکیل میدادیم یا مکاتبه می‌کردیم و تقاضا‌های مکرری به واشینگتن ارسال کردیم. در ۱۰ مه ١٩٤٣ من به وزارت خارجه در باره سقوط احتمالی کابینه ایران گزارش دادم و در ۲۹ سپتامبر ١٩٤٣ اعلام کردم که مادامی که ما پشتیبانی و کمک از واشینگتن دریافت نکرده‌ایم «امید ناچیزی به موفقیت هیئت مالی امریکا یا حفظ آبرو و حیثیت امریکائیان در ایران دارم.»
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
سرویس تاریخ «انتخاب»: کتاب ماموریت آمریکایی‌ها در ایران اثر آرتور میلسپو ترجمۀ حسین ابوترابیان در سال ۱۳۵۶ است.
 
آرتور میلسپو متولد مارس ۱۸۸۳ در روستایی در میشیگان، حقوقدان و کارشناس مالی آمریکایی که در سالهای ۱۹۲۲-۱۹۲۷ و ۱۹۴۲-۱۹۴۵ برای اصلاح مالیه به استخدام دولت ایران درآمد. او دانش آموخته (دکترای) دانشگاه جانز هاپکینز و (کارشناسی ارشد) دانشگاه ایلینوی بود‌.
 
وزارت خارجه و هیئت: مرحله نخست
 
داستان روابط هیئت با وزارت خارجه را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد: مرحله نخست از آغاز تا ژوئیه ۱۹۴۴ و مرحله دوم از این تاریخ تا پایان کار هیئت.
 
قبلاً درباره مذاکراتی که با مقامات وزارت خارجه پیش از عزیمت به ایران کرده بودم صحبت کرده ام. بعدها معلوم شد کارمندان وزارت خارجه مفهوم تعهد اجرائی را که وعده پشتیبانی از آن می دادند درک نکرده اند یا فاقد قدرت و اراده لازم برای این کار دراز مدت هستند. نیز درباره سفارت در تهران گفتگو کردم که به رغم نارسائی هایش از وزارت خارجه اطلاع و اعتقادش بیشتر بود و بواسطه شخصیت و محبوبیت آقا و خانم دریفوس کارآئی زیادی کسب کرده بود. اشاره هایی هم به اعزام اعضای وزارت خارجه برای شرکت در کار هیئت می شد. در طول تابستان و پائیز ١٩٤٣ من و آقای دریفوس تقریباً هر روز درباره این مسئله جلسه تشکیل میدادیم یا مکاتبه می کردیم و تقاضاهای مکرری به واشینگتن ارسال کردیم. در ۱۰ مه ١٩٤٣ من به وزارت خارجه در باره سقوط احتمالی کابینه ایران گزارش دادم و در ۲۹ سپتامبر ١٩٤٣ اعلام کردم که مادامی که ما پشتیبانی و کمک از واشینگتن دریافت نکرده ایم «امید ناچیزی به موفقیت هیئت مالی امریکا یا حفظ آبرو و حیثیت امریکائیان در ایران دارم.» وزارت خارجه به رغم بی تحرکی و شاید به همین علت از ١٩٤٤ شروع به مداخله در کارهای داخلی هیئت کرد و از تغییر و تبدیل سریع اعضای هیئت و گزارشهائی که درباره نارضایتی و بی علاقگی همکارانم دریافت کرده بود زبان به شکایت گشود. بدون شک در این هنگام مقامات وزارت خارجه مایل بودند به ما کمک کنند و سرانجام پس از تأخیر فراوان کمک قابل ملاحظه ای در استخدام اعضای جدید و بهبود روحیه اعضای قدیمی هیئت به عمل آوردند.
نظرات بینندگان