پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : نفجار حاصل از برخورد شهاب سنگ 500 کیلوتنی به
جو زمین بر فراز منطقه اورال، 30 مرتبه قوی تر از بمب هسته ای بود که
هیروشیما را نابود کرد.
به گزارش سرویس بین الملل انتخاب ؛ کارشناسان سازمان تحقیقات بر فضای کهکشانی این خبر
را اعلام کرده و اظهار داشتند که اندازه این شهاب سنگی حدود 17 متر و به
وزن 10 هزار تن بوده است. برخورد شهاب سنگ به فضای جوی نزدیک به 32 و نیم
ثانیه طول کشیده است. و انفجار تقریبا در فاصله 20 کیلومتری از سطح زمین رخ
داده.
روز جمعه ساکنان باشقیرستان،
چلیابینسک، تومن، کروگان، سوردولوفسک روسیه و همچنین مناطق شمالی قزاقستان،
شاهد پرواز یک شهاب سنگ بزرگ به صورت گلوله های درخشان با دنباله ای از
دود سفید بودند. انفجار بر فراز آسمان چلیابینسک رخ داده و در همان جا
خرابی های نه چندان زیادی از خود به جای گذاشته است. وادیم گربننیک مدیر
دفتر مطبوعاتی مرکز منطقه ای حوادث غیرمترقبه در اورال ضمن گفتگو با رادیو
صدای روسیه اینطور توضیح می دهد: «در منطقه چلیابینسک 3724 ساختمان صدمه
دیده اند که از میان آنها 671 ساختمان متعلق به حوزه آموزش و پرورش بوده
است. در کل این منطقه، شیشه های ساختمان ها فروریخته است. در حال حاضر،
بیشتر تلاش بر روی ترمیم مناطق و ساختمان های آسیب دیده است. حدود 320
گروهان برای کارهای امدادی و مرمت منطقه آماده شده اند. علاوه بر این، از
سایر مناطق نیز برای کمک رسانی حاضر شده اند. گروهان امدادی حوادث
غیرمترقبه به تجهیزات جدید مجهز می شوند. در حال حضار تعداد کسانی که به
کمک های پزشکی نیاز دارند از 1147 نفر تجاوز نمی کند و از این تعداد 50 تن
بستری شده اند. هفت هواپیما در حال تحقیق در مسیر سقوط شهاب سنگ هستند.»
ذرات
حاصل از انفجار شهاب سنگ نیز در زمین یافت نشده اند. همین مساله باعث می
شود که کارشناسان تصور کنند شهاب سنگ مذکور از جنس سنگ یا فلز نبوده، بلکه
یخی بوده. ولادیسلاو لئونوف کارشناس ارشد علمی از انستیتوی ستاره شناسی
آکادمی علوم روسیه می گوید: «این یک سنگ بزرگ آسمانی بوده است: این سنگ یک
پدیده فضایی است که وقتی منفجر می شود از زمین کاملا قابل مشاهده است. از
ظواهر امر پیداست که این سنگ یک ستاره دنباله دار بوده است. زیرا در اثر
سقوط خرابی به جای گذاشته و هیچ ردی از آن به جای نمانده است. به گفته
کارشناسان این شهاب سنگ از نوع سنگ های بزرگ آسمانی نسل اول هستند. مساله
اینجاست که این ستاره ها فقط از یخ هایی تشکیل شده اند که به هم متصل شده و
پس از خروج از فضای کهکشانی با سرعت به جو برخورد کرده و منفجر می شوند».
هنوز
دانشمندان و امدادگران امیدی به پیدا کردن ذرات باقی مانده از این ستاره
دنباله دار ندارند. بیش از همه یک تکه سنگ که در دریاچه چبارکول در نزدیکی
چلیابینسک افتاده است، توجه را به خود جلب نموده. این تکه سنگ کاملا گرد
بوده و به قطر تقریبی شش متر می باشد. در فاصله نه چندان دوری از آن چند
تکه سنگ سیاه و سفید یافت شده که از نظر ظاهر شبیه سنگهای صخره ای می
باشند. در این دریاچه هم اکنون کارشناسان و متخصصین مشغول تحقیق هستند.