پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیه گفت: پدیده و جریان «بگم بگم» مصداق روشنی از بداخلاقی سیاسی و اجتماعی در سطح سران جمهوری اسلامی است و واقعا ضعف بزرگ اخلاقی جامعه ما را آن هم در سطح نخبگان و مسوولان سیاسی نشان می‌دهد که مایه تاسف و تاثر است.
حجت الاسلام و المسلمین محسن غرویان، ضمن بیان این مطلب در گفتگو با فرارو با تاکید بر اینکه پدیده «بگم بگم» در واقع نوعی ترویج نفاق، تهمت، افترا و از همه مهم‌تر تهدید ترور شخصیت محسوب می‌شود گفت: خود «بگم بگم» مقدمه ترور شخصیت است چرا که با تهدید به افشاگری و برملا شدن رازهای که‌گاه با واقعیت ممکن است همخوانی نداشته باشد زمینه ترور شخصیت افراد با ورود به عرصه شخصی آن‌ها فراهم می‌شود.
وی افزود: در یک جامعه دینی و اخلاقی و ایمانی نباید اصلا چنین فضایی وجود داشته باشد چه به برسد به اینکه «بگم بگم» و تهدید به افشاگری و پرده دری، ابزاری در دست نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری باشد تا با توسل به آن بتوانند رقیب را از میدان به در کنند.
این استاد حوزه تصریح کرد: اگر واقعا برخی مقامات و مسوولان اسناد و مدارکی از سایرین در اختیار داشته باشند که اثبات می‌کند آن‌ها قانونا جرمی را مرتکب شده‌اند شفافیت اقتضا می‌کند که آن مدارک در اختیار مجاری قانونی همچون قوه قضاییه با هدف بررسی صحت انجام جرم و یا شورای نگهبان به منظور بررسی صلاحیت فرد در صورتی نامزدی در انتخابات قرار گیرد تا پس از بررسی‌های کامل و دقیق صحت اتهامات و احراز بروز جرم پس از برخوردهای قانونی مردم در جریان قرار گیرد.
غرویان ادامه داد: اما وقتی «بگم بگم» و افشاگری‌ها به حربه‌ای برای تخریب شخصیت افراد و با هدف از میدان به در کردن رقبای سیاسی مطرح شد کارکرد خود را که می‌تواند اصلاحگری و مقابله با فساد باشد از دست می‌دهد.
وی تاکید کرد: هر چه هم دامنه این «بگم بگم» گسترده‌تر شود مردم نیز با این سوال جدی و بالطبع طبیعی مواجه می‌شوند که حتما حرف و حدیثی در بین مسوولان و مقاکات رده بالا وجود دارد که برای فرار از بیان واقعیت بیان نمی‌شود که این اتفاق در نهایت منجر به از بین رفتن و یا نه حداقل کاهش اعتماد اعتماد عمومی مردم به نظام و انقلاب می‌شود.
این استاد حوزه در پاسخ به این سوال که پدیده «بگم بگم» آیا به این دلیل ظهور و بروز پیدا نکرده که در جامعه مدعی اخلاق گرایی و اخلاق مداری که حفظ حریم شخصی افراد از واجبات محسوب می‌شود مخاطبان و طرفداران خاص خود را پیدا کرده است گفت: اگر هم جامعه به سمتی سوق پیدا کرده است که عده‌ای طرفدار پدیده «بگم بگم» شده‌اند باید دید که آنجامعه را چه کسانی با چه تفکر و مبانی اخلاقی به آن سمت برده‌اند که حرص و ولع گوش دادن به «بگم بگم» افزایش یافته است.
عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیه افزود: آنچه مسلم است بر پایه احادیث وارد شد همچون «النّاسُ عَلی دینِ مُلُوکِهِم» یعنی مردم، دین و راه خود را بر اساس مشی حاکمان خویش انتخاب خواهند نمود و خود را با آن الگو تطبیق می‌دهند.
غرویان تصریح کرد: بنابراین اگر هم این احساس وجود دارد که حرص و ولع شنیدن «بگم بگم» زیاد شده است و یا این پدیده طرفداران و مخاطبان خاص خود را پیدا کرده و حتی برخی در همین فضای کنونی کشور آن هم در آستانه انتخابات برای جانماندن از قافله با این پدیده همداستان شده‌اند ریشه در نوع رفتار‌ها خلق و خوی مسوولان و به اصطلاح نخبگان و چهره‌های شاخص دارد که به ظهور و بروز این پدیده دامن زده‌اند و با فضاسازی‌های مثبت و منفی روحیه پذیریش این پدیده را ایجاد کرده‌اند.
وی ادامه داد: بنابراین پیش از آنکه این پدیده بیش از آنچه که وجود دارد افزایش یابد و پذیرش آن سهل‌تر از قبل شود و کم کم به یک عرف تبدیل شود باید ریشه و زمینه‌های ظهور و بروز آن بررسی شود و عوامل ترویج دهنده آن منع شوند از ادامه چنین رفتار‌ها و برخوردهایی.
این استاد حوزه درباره نحوه ممانعت از گسترش پدیده «بگم بگم» گفت: با پدیده «بگم بگم» با دو روش اخلاقی و قانونی می‌توان برخورد کرد که در روش اخلاقی با تذکر به عومل ترویج دهنده آن درخواست شود که گسترش این پدیده را ادامه ندهند.
وی افزود: در روش قانونی هم می‌توان با قانونی که ضمانت اجرایی داشته باشد به سمت مقابله با این پدیده رفت که این ضمانت اجرایی هم با یک اجماع عمومی میان سران نظام، علما، فضلا، مراجع تقلید و بزرگان کشور به منظور خارج شدن از فضای ضد اخلاقی جامعه حادث می‌شود.
عضو هیات علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی با بیان اینکه متاسفانه در سالهای اخیر فضای ضد اخلاقی در جامعه تشدید شده است گفت: بازگشت به یک فضایی پاک در جامعه به دلیل ترویج ضد اخلاقی‌ها اگر چه سخت است و و زمان بر اما به هر حال شدنی است.
غرویان در خاتمه گفت: برای عبور از این فضا هم ضروری است در آستانه انتخابات نامزدهایی مورد توجه قرار گیرند که افرادی را انتخاب کنیم که اخلاق گرا، متواضع، مودب دارای تفکر احترام به دیگران حتی مخالفان و منتقدان و حافظ حریم شخصی افراد باشد و باید افرادی انتخاب شوند که عناصر شخصیتی آن‌ها بتواند مردم و جامعه را به سمت اخلاق گرایی سوق دهد.
