پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : بخش عمدهاي از مشكل اقتصاد ما ناشي از عدم مديريت و ناكارآمدي است و اينكه
اقتصاد ما رشد منفي پيدا كرد، علتهاي مختلفي در اين موضوع دخالت داشتند.
يكي از مهمترين دلايل در اين رابطه عدم استفاده از ظرفيت كامل منابع است كه
مهمترين منابع هم مربوط به منابع مديريتي و نيروي انساني ميشود و بعد از
آن بايد به منابع طبيعي اشاره كرد؛ همچنين بايد به برنامهريزي توجه كافي
داشت و جزيرهاي كار نكرد البته نبايد از اثر مشاركت در بعد بينالملل در
همه زمينهها غافل شد و در اقتصاد هم نميتوان اين مسئله را ناديده گرفت،
ما در كشور يك خزانه ريالي داريم و از سوي ديگر هم يك پسانداز در ساير
كشورها وجود دارد؛ پسانداز كشور ما رشد منفي داشته و افزايش سرمايهگذاري
از محل پسانداز ملي براي ما مقدور نبود و در واقع در اين رابطه رشد ما
منفي بود.
ايران مزيت نسبي بسيار خوبي براي سرمايهگذاري خارجي
دارد، چرا كه ايران كشوري ثروتمند است و به راحتي ميتواند در طول سال 200
ميليارد دلار منابع طبيعي خود را به پول تبديل كند كه اين 200 ميليارد دلار
پشتوانه بسيار خوبي براي سرمايهگذاريهاي خارجي و همچنين انگيزه بسيار
مناسبي در اين زمينه است. ما 75 ميليون نفر جمعيت داريم كه اين رقم با
جمعيت كشورهاي اطراف ايران ميتواند هسته مركزي سرمايهگذاري قرار گيرد و
با كشورهاي اطراف خودش تجارت كند، چرا كه آنها هم در اين رابطه نيازمند
هستند كه يك مركز قدرتمند تشكيل دهند چرا كه ما به آبهاي آزاد دسترسي
داريم و نيروي انساني خوب و موقعيت مناسبي هم داريم و در واقع اين يك فرصت
طلايي براي ما است.
نميتوانيم انكار كنيم كه قطع روابط خارجي در
اقتصاد تأثير دارد و البته تأثير زيادي هم دارد و از آنجايي كه ما برخي
مشكلات را در اين رابطه داشتيم نه تنها نتوانستيم از پساندازها استفاده
كنيم، بلكه استفاده از سرمايهگذاريهاي ملي را هم با مشكل مواجه كرد، چرا
كه تحريمهايي عليه ما وضع شده بود كه از جمله آن ميتوان به تحريم بانك
مركزي و ممنوعيت استفاده از سوئيفت اشاره كرد.
سوئيفت يك شبكه
ارتباطي ويژه بانكها و مؤسسات مالي و اعتباري است و اگر نتوانيم با آن
ارتباط برقرار كنيم، در واقع رابطه ما با دنياي پولي و سرمايهگذاري قطع
ميشود. همه اين مسائل دست به دست هم داد تا ما نتوانيم از منابع به درستي
استفاده كنيم و حتي واردات ما چه در زمينه كالا و چه در زمينه تكنولوژي با
مشكل مواجه شد البته ذكر اين مسائل به اين معنا نيست كه اگر رابطه ما با
برخي كشورها از جمله آمريكا خوب شود در اقتصاد معجزه رخ ميدهد؛ ما يك راه
ديگر و راحتتر را براي توسعه در پيش داريم كه با استفاده از اين مسير راه
هموارتري را براي افزايش اشتغال و درآمد و همچنين افزايش پسانداز و
سرمايهگذاري ميتوانيم در پيش داشته باشيم و به اين ترتيب مثلا ظرف يك
برنامه 5 ساله به جايي برسيم كه عقبماندگيها را جبران كنيم و بعد از آن
روند رو به رشدي را خواهيم داشت، چرا كه كشور ما ظرفيت و پتانسيل 10 درصد
رشد اقتصادي را دارد و حداقل براي 20 سال آينده چنين ظرفيتي وجود دارد چرا
كه ما كشور ثروتمندي هستيم و نيروهاي نخبهاي هم در ايران وجود دارد.
اگر
عقلانيت در مديريت و اتخاذ تدابير و سياستهاي داخلي و خارجي و همچنين به
عقلانيت همزيستي مسالمتآميز با خودمان و ديگران توجه داشته باشيم بسيار
موفقتر خواهيم بود؛ ايران هيچ وقت براي كشوري خطر درست نكرده ولي رفتاري
كه بتواند اطمينان و اعتماد درست كند كمتر مورد توجه قرار گرفته است.
مديرعامل اسبق بانك صادرات
یک نادان سنگی رو میندازه تو چاه هزارتا دانا نمیتونن درش بیارن
مدیریت + برنامه ریزی دقیق + ارتباط موفق = اقتصاد قدرتمند
مشکل ما تحریم و قطع رابطه با آمریکا نیست
البته نمی گوییم که تاثیر ندارد
تاثیر دارد نه به این شدت و قدرت
به نظر من 20 درصد مشکلات امروز اثر تحریم هستش
80 درصد دیگه مشکل داخلی ست