پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : پس از نظرخواهی "انتخاب" از بینندگان فرهیخته و گرانی در مورد "وعده اخیر آقای احمدی نژاد در اعطای زمین 1000 متری به هر خانوار"، یکی از بینندگان با نام "آرش"، در تحلیلی نوشته است:
وعده های پویولیستی آقای احمدی نژادپویوپلیسم یعنی هرچه مردم بگویند و دنباله روی از مردم ، فرد دارای تفکرات پویولیستی همراه به دنبال انجام کاری است که اکثریت مردم را با خود همراه نماید، در نظر یک فردپویولیسم، همواره کمیت آماری جامعه بر سایر فاکتورها ارجح است.
پویولیسم، گاه در شکوه پادشاهی ظاهر می شود تا عوام از داشتن چنین حاکم پر هیبت و ثروتمندی احساس غرور نمایند و هرزگاهی از دست و دلبازی حاکم خوشنود و فقر و فلاکت خویش را از یاد برند.
نخبه گرایی و سعی در معرفی خود و کابینه به عنوان اشخاصی نخبه و نشست و برخاست با عالمان و روشنفکران با هدف کسب اعتبار نزد قشر تحصیلکرده جامعه روی دیگر پوپولیسم است.
جلوه دیگر پویولیسم، ایجاد تشابه ظاهری و رفتاری با قشر ضعیف و آسیب پذیر جامعه نظیر یکنواختی در پوشش و بر زمین نشستن و نان و پنیر خوردن و بوسیدن دست کارگر و .. که مردم بگویند که فلانی از ماست و همانند ما زندگی می نماید و بدین ترتیب فرد دارای تفکرات پویولیستی به هدف خود یعنی جلب حمایت و آرای عامه مردم دست می یابد.
به یقین آقای احمدی نژاد خود بهتر از هر شخص دیگری به نشدنی بودن، یا با چند درجه تخفیف، به صعب الوصول بودن وعده و وعید های خود آگاهست؛ اما سئوال اینجاست هدف ایشان از غافلگیری مسئولین و رسانه ای نمودن طرح های خام و نسنجیده و البته عوام پسند که به طور حتم در مراحل کارشناسی فنی و قضایی از دستور کار خارج و مختومه خواهد شد چیست ؟
به نظر می رسد آقای احمدی نژاد با مطرح نمودن وعده های پوپولیسمی و عجیب و غریب، سعی در معرفی خود به عنوان تافته ای جدابافته و جلب حمایت قشر ضعیف و آسیب پذیر مردم برای پر هزینه نمودن هرگونه رویارویی با دولت فعلی و نیز جلب آرای عامه مردم درانتخابات آتی مجلس و نیز انتخابات دوره یازدهم ریاست جمهوری را دارد زیرا ایشان بهتر از هر شخص دیگری می داند که هزینه ی تصمیمات تقابلی و چالش ساز خود را پس از تنفیذ حکم ریاست جمهوری خواهد دید مگر اینکه تحت حمایت اکثریت نمایندگان مجلس و رئیس جمهوری دوره یازدهم قرار گیرد.
توضیح: "انتخاب" آماده ی انتشار نظرات سایر بینندگان در این مورد است. 
همانطور که گفتم برای ایجاد این برنامه شبیه سازی کامپیوتری, میبایست یک برنامه هسته اصلی ایجاد شود که فقط بر شبیه سازی پیوسته گردش آب و فرسایش خاک عمل نماید, سپس این برنامه پارامتر های گوناگونی را بر اساس منطقه مورد نظر دریافت کرده و با جمع بندی داده های ساخت و ساز و امکانات باغ شهری میتوان نمایی از آنچه بر این مکان در چند صد سال آینده میگذرد بدست آورد.
همچنین هزینه راهسازی, ساخت و ساز و امکانات عمومی نیز با این برنامه هماهنگ میشود. ولی نکته ی مهم اینجاست که قبل از آغاز پروژه ساخت این نرم افزار شبیه سازی, میبایست با استفاده از روش کوکومو, ساخت و هزینه‌ی خود این پروژه کامپیوتری تخمین زده شده و هزینه و زمان آنالیز, طراحی و پیاده سازی آن را با داده های خام محاسبه کرد.
در بعضی مواقع استفاده از ماجول های از پیش ساخته شده از شرکت های نرم افزار هندی, و یا آلمانی کار را جلو می اندازد!
منحنی توزیع میانگین آماری میزان باران در هر مکان فرق میکند. محصولات مختلف کشاورزی هر کدام بر خاک تاثیر خاصی در طول زمان میگذارند. ساخت جاده های عریض, فرسایش خاک را شدت میبخشد.
نصب دکل های فشار قوی خود معضلی دیگر است. شاید استفاده از انرژی های سالم بادی و خورشیدی بتواند به هزینه و سالم بودن طرح کمک شایانی نماید.
ساخت قنات به طور علمی همراه با حفر چاه عمیق برای بازیابی آب ضروری میباشد. پیشبینی سرعت باد در هر فصل در هر منطقه مورد نیاز میباشد.
کار مهندسان کشاورزی, هوا شناسی, ژنتیک, راه عمران, زمین شناسی و باستان شناسی در هر منطقه برای براورد داده های صحیح به برنامه بسیار حساس است.
استفاده مجدد از تیر آهن و آجر و بتون های ساختمان های قدیمی در کلان شهر ها هزینه را پایین می آورد.
تمام این کارها شدنی است و شاید با کمی همت و برنامه ریزی دقیق کامپیوتری میتوان فاز اول این پروژه را در کمتر از ده سال پیاده سازی کرد!
خواستن, توانستن است.
ضمناً شما در این مدت کم (از زمان سخنرانی آقای احمدی نژاد) بر چه اساس می فرمائید فاز اول پروژه !! (شما در جریان کامل این طرح قرار دارید ؟) در کمتر از 10 سال پیاده سازی می شود ؟؟
در تارنمای خراسان, مقاله‌ی دشت ها و روستاهايي که همچنان درآتش خشکسالي مي سوزد مورخ چهارشنبه 1390/04/22, را خواندم و به فکر فرو رفتم.
شاید در شرق ايران در دشت هاي وسيع خراسان بزرگ باغ هاي خشک و بي رمق، مزارع تشنه و مراتع ويران شده مکان بدی برای آغاز نمونه برداری از خاک و تخمین کشف منابع آبی و باز یابی آن ها برای داده های این برنامه شبیه سازی باشد.
به تهران هم با توجه به مساحت کشور نزدیک است!
روستاییان هم با پولی که از فروش زمین های بزرگی که قابل استفاده بهینه نیستند, تجهیزات لازم را برای مدیریت بهتر زمینی کوچکتر اختصاص دهند.
Integreated City-Garden Maintenance Planning with Environmental Condition Monitoring Trends
از روی نام پروژه میتوان حدود و دسته بندی مژول های اصلی نیازمندی های برنامه و یوزکیس های تاپ لول را
مشخص کرد!
برای یک درخت علاوه بر نور آب هم لازمه.
آب متشکل از دو مل.....
حاجی فهمیدی؟
هر چند تعبير پوپوليسم به دنباله روي از مردم را نمي توان غلط ناميد، اما اين واژه سياسي همانند برخي واژگان سياسي مانند "سكولاريسم" در دو ميدان "مفهوم لغوي" و "عمل" كاملا متفاوت است.
اگر پوپوليسم را معادل دنباله روي از مردم و خواسته هاي مردم تعبير كنيم، در واقع چهره زشت آن را تا حد قابل قبولي بازسازي كرده ايم. اين واقعيت است كه همه انديشمندان و سياستمداران دلسوز و اهل علم و خرد يك سياستمدار پوپوليست را بدنام و مطرود و دوست نداشتني مي دانند، چنين سياستمداري بد وجهه و غير قابل اعتماد است. در حالي كه اگر يك سياستمدار تابع خواست عامه مردم باشد، نمي توان او را مطرود و بد وجهه ناميد. چرا؟ خوب او منتخب مردم است و عمده مردم همان عامه مردم هستند و نماينده اكثريت اگر عامل خواست اكثريت بود نبايستي بر او خرده گرفت، حتي اگر اين خواسته نامعقول و مصلحت مدارانه نباشد. اما نكته اصلي كه پوپوليست را بدذات و بدنام مي كند چيز ديگري است.
مشكل اصلي كار اينجاست كه يك سياستمدار پوپوليست ظاهرا به خواست مردم توجه مي كند، او با هوش و نكته سنج است. گيرنده هاي قوي و خوبي دارد. خواسته ها و آمال عامه مردم و خاصه محرومين را مي فهمد، اما به جاي درمان ريشه اي درد آنان كه خود مي تواند دردناك باشد، به وعده و وعيدهاي بي هزينه و كم هزينه اكتفا كرده و نهايتا مسكن هاي قوي ارزان قيمت تجويز مي كند. اين مسكن ها صاحب درد را از درد غافل كرده و پس از يك دوره فعاليت مضاعف بدون احساس درد(با تغافل از وجود بيماري باعث درد) درد در مرحله و مراحل بعدي با شدتي بيشتر بروز نموده و صاحب درد را از پا درمي آورد. درد يك علامت است و يك طبيب خوب قبل از حذف درد به فكر حذف علت درد بر مي آيد. مثلا درد دندان علامتي است كه مي تواند نشان از پوسيدگي و عفونت دندان باشد كه سلامتي بيمار را و حتي ممكن است قلب وي را تهديد كند. طبيب خوب دندانپوسيده را ترميم نموده و يا مي كشد اما يك فرد سهل انگار ممكن است فقط به تجويز و مصرف مسكن اكتفا كند، اما آيا مشكل حل شده؟
يك سياستمدار پوپوليست معمولا حراف و اتهام ساز است. فرصت حرف زدن به مخالفين خود نمي دهد، روشنفكر گريز و روشنفكر ستيز است. همه مبادي قدرت امروز و فردا را هدف قرار مي دهد و به شدت قدرت طلب و به همين دليل كينه توز است در حالي سعي در ارئه هره ه اي مهربان از خود دارد. بسيار حرف مي زند و وعده مي دهد، اما كمترين تعهدي به عمل ندارد و اگر عملي انجام دهد سطحي خواهد بود. در زمينه وعده هاي بزرگش اگر از او بپرسند همان هايي را مانع و متهم معرفي مي كند كه عوام الناس علاقه به متهم سازي آنان دارند و از آنجا كه اين روش هم نمي تواند ادامه يابد نهايتا با كنايه و اشاره و سربسته از كانون هاي فساد و قدرت و ... حرف مي زند كه مانع كارند. او در صنعت اتهام سازي توجه اصلي اش به كساني است كه عامه مردم علاقمندند تا آنان را مسبب مشكلاتشان بدانند مي كند. سياستمداران قدرتمند قبلي، صاحبان كارخانه ها، سرمايه داران، صاحبخانه ها، بانك ها، مديران ارشد، قدرتمندان، علماي بزرگ و حتي دين و فرهنگ، دشمنان خارجي و ... سرانجام هر علتي كه خارج از وجود افرادي باشد كه مشكلي دارند و يا كمبودي را احساس مي كنند كه آنها را مي آزارد. اگر بخواهيم براي پوپوليسم معادل فارسي خوبي بيابيم من واژه معادل آن "عوامفريبي" مي نامم.
يك سياستمدار پوپوليست درواقع "ماكياوليسم" را اساس رويه و مدل اداره و سياست خود مي كند و در تعبير اعتقادي يك پوپوليست در درجه اول دوچهره و منافق است. در پوپوليسم قرار بر اين نيست كه كارهاي زيادي انجام شود، عمده وظيفه سياستمدار پوپوليست ايراد خطابه هاي قرا با توجه به آمال و آرزوهاي مردم است. اين واقعيت كه اكثريت مردم لزوما دور انديش نيستند و اكثريت مردم لذت بيشتر امروز را بر كمي رياضت براي فرار از سختي فردا ترجيح مي دهند و واقعيت هاي تلخ را خوش نمي دارند در حالي كه دروغ هاي زيبا و مطلوب نشدني را دوست دارند و ... خوراك اصلي براي يك سياستمدار پوپوليست است. يك سياستمدار پوپوليست ترجيحا به مردم توصيه مي كند تا در سايه ديواري ترك خورده بيارامند، نه آنكه با زحمت امروز درختي را براي فردايشان بكارند.
صرف نظر از مصاديق فردي پوپوليسم (كه نمي خواهم و علاقه اي هم ندارم تا كسي را به آن متهم كنم) اين تفكر، تاكتيك، رويه و... بسيار زشت و مخرب است. اين بيماري بيشترسياستمداران مبتلا مي شوند، اما در هر صنفي كه نياز به وجهه خوب نزد عده اي از مردم داشته باشد، مي توان مرض پوپوليسم را يافت. اينكه فردي خود را پوپوليست بداند و به آن افتخار كند ممكن نيست.
يك جامعه تحت سياست پوپوليستي مانند خانواده اي است كه تحت حاكميت و اراده فرزندان نابالغ و غير رشيد خود باشد. پدر خانواده هر روز با انبوهي از پفك و بيسكوييت و سي دي هاي بازي رايانه اي و جذاب كودكان به خانه مي آيد و هيچگاه از آنان نمي خواهد تا رنج تحصيل و كسب دانش و مهارت را بر خود هموار كنند، و فرزندان دائما شكلات و آب نبات و ... بخورند و هيچگاه رنج ترميم دندان و مراجعه به دانپزشك را بر خود هموار نكنند. چنين خانواده اي اساسا خرد محور و دور انديش نبوده و تفكر آينده نگرانه بر آن حاكم نيست و قطعا آينده روشني را نمي توان براي آن ديد.
جان كلام اينكه پوپوليسم يعني تعبير مثلي كه نتيجه آن جمله زير است:
"تو چيزي گفتي من خوشم آمد، من هم چيزي گفتم تا تو خوشت بيايد"
دوم - در جواب آرش جان باید بگویم که یکی از دوستان نرم افزاری خود را که تحلیلگر است برای پرسش های صحیح به اینجا بیاورد
سوم - در رابطه با نحوه انجام طرح های عمرانی دولت مثل پروژه مهر هیچ گونه خبری ندارم ولی فکر نکنم که از روش پیشنهادی من استفاده شده باشد چون چنین نرم افزاری را به این شکل ندارند و برای آپارتمان سازی هم به کار نمیاد
چهار - در صورت ایجاد چنین نرم افزاری میتوان از آن برای تخمین بازسازی و نگاهداری هر اکو سیستم شهری . . . نیز بهره جست
پنج - هزینه نیروی انسانی, سخت افزاری و تیم مهندسی این پروژه نرم افزاری بالا خواهد بود و چون داده های مهندسی به روز شده در زمان زنده باید از فیلتر هر بخش علمی پروژه گذر کند تا به برنامه وارد شود, یک کار مداوم است
شش - من هنوز پوپولی موپولی حالیم نیست