پنت هاوس هايي براي از ما بهتران

فرزانه غلامي: خيلي ها «کلمه پنت هاوس» را فقط شنيده اند، بدون آنکه معناي دقيقش را بدانند. البته دانستن معني اين کلمه چندان اهميتي ندارد، آنچه مهم است اينکه در فضايي که رکود گريبان بازار مسکن را چسبيده و بسياري از متقاضيان در پي خريد واحدهايي 50 تا 70 متري و يا حتي کوچکتر ناکام مانده اند، اعلام مشخصات گران ترين پنت هاوس تهران همه را کنجکاو کرده است.

آنها دوست دارند، بدانند اين پنت هاوس از آن کيست؟ نماي داخلي و بيروني اش چگونه است؟ صاحبش چه جور فعاليت و کسب و کاري دارد و خلاصه اينکه اين همه پول از کجا آمده است؟

برخي ديگر هم از جمله جوانان با شنيدن اين خبر به تعريض و کنايه مي گويند: «نه، خيلي نقليه ترجيح مي ديم يه واحد بزرگتر بخريم! »

پنت هاوس هايي براي از ما بهتران

از تمام اين بحثها که بگذريم، «پنت هاوس» بالا ترين طبقه يک ساختمان است که به صورت ويژه و مجلل ساخته مي شود، امکاناتي نظير زاويه ديد و تراس هاي روباز دارد و سازندگان برج هاي بلند اوج هنر خود را در اين گونه آپارتمان ها به رخ مي کشند.ا

لبته ظرف روزهاي گذشته به خوبي از اين کلمه رمزگشايي شد آنجا که مشخصات برخي از اين واحدها که اتفاقاً جهت فروش به بازار مسکن عرضه شده است اعلام شد: سازه اي با مقاومت 8 ريشتري، داراي واحدهاي 450 تا 500 متري ، 1000 متر لابي مجلل ارتفاع سقف 4 متر، 4 پارکينگ براي هر واحد، ديدعالي، تراس بزرگ، 3 آسانسور 14 نفره، سالن اجتماعات، سالن بيليارد و سينماي سه بعدي و... خيره کننده تر از اين مشخصات، قيمت يک نمونه از اين سازه هاي ويژه است: 25 ميليون تومان به ازاي هر مترمربع! سوپر لوکس ترين پنت هاوس تهران متعلق به هر کس که باشد، اکنون آماده فروش است و چشم خيلي ها را خيره کرده است.

از 14 تا 25 ميليون تومان!

به عقيده فعالان بازار مسکن اين پنت هاوس ها از 8 ميليون تومان به ازاي هر مترمربع تا 25 ميليون تومان قيمت گذاري شده اند و حتي برخي افراد اين واحدها را پيش خريد مي کنند. همچنين گفته مي شود چنين سازه هايي فقط به افراد معروف فروخته يا اجاره داده مي شود و شايد مهمترين دليل تعيين کننده قيمت آن، نام سازنده برج باشد. به عبارتي ديگر هر چه سازنده مشهورتر باشد قيمت برج هم افزايش مي يابد و گاه اين مسأله مي تواند 700 تا 800 هزار تومان قيمت هر مترمربع را افزايش دهد.

يکي از مشاوران املاک در شمال تهران برج هاي تنديس در نياوران، برج الهيه، برج دوقلوي تهران، چناران پارک و رزگاردن را از معروف ترين و گران ترين برجهاي تهران مي داند که پنت هاوس آنها با گران ترين قيمت به فروش مي رسد.در همين حال به گفته يک شهروند مشهدي، پديده برج سازي و ايجاد پنت هاوس ها در اين کلانشهر هم رونق گرفته است.

او مي گويد: براي گرفتن يک واحد از اين سازه ها حداقل بايد 500 تا 700 ميليون تومان هزينه کرد. در کلانشهرهايي همچون: اصفهان، شيراز و تبريز هم پديده برج نشيني آرام آرام به يک رسم تبديل مي شود و با وجود نياز مبرم اکثر افراد جامعه به آپارتمانهاي زير 100 متر شاهد رواج بيش از پيش تجمل گرايي در جامعه هستيم.

ترويج روحيه اشرافي گري

ترويج روحيه اشرافي گري از زمان پيروزي انقلاب تاکنون به عنوان يک مقوله ضد ارزش در نظام جمهوري اسلامي ايران مطرح بوده، بطوري که از همان سالهاي اوليه، کاخ نشيني و تبليغ زرق و برق مورد نکوهش مسؤولان نظام واقع شده است.

اکنون ساخت برج هاي مجلل و بورس بازيهاي موجود در بازار مسکن به نظر مي رسد نوعي کاخ نشيني در حال ريشه دواندن در ميان مرفهان جامعه است.

به عقيده يک کارشناس اقتصادي ساخت برجهاي عظيم و اشرافي در مناطق شمالي تهران در سالهاي اخير رشد روزافزوني يافته است.
دکتر غلامرضا اسلامي بيدگلي به خبرنگار ما مي گويد: زمين اين گونه برج ها زماني جزو باغها و مناطق غيرمسکوني تهران محسوب مي شد، اما به مرور زمان معضلي به نام برج سازي شکل گرفت و بي شک فلسفه ساختن اين برج ها در گذشته و امروز تجمل گرايي بوده و هست.

نماد شکاف طبقاتي

به عقيده اين کارشناس امروزه تبليغ براي فروش اين گونه واحدها و حتي پرداختن به آن به صلاح جامعه نيست، چرا که شکاف هاي طبقاتي و بي عدالتي ها را بيش از پيش به رخ مي کشد.

بيدگلي اضافه مي کند: شايد شنيدن اين خبر براي جامعه فرهنگي چندان جالب نباشد، اما گروهي که سطح پاييني از فرهنگ و يا درآمد دارند با شنيدن اين اخبار دچار تناقض دروني مي شوند.

دکتر غلامرضا خورشيدي هم به خبرنگار ما مي گويد: در يک مقايسه کلي سطح زندگي مردم نسبت به سالهاي اوليه پس از انقلاب بهبود يافته است. در آن زمان اثري از اين پنت هاوس ها نبود، بنابراين امروز صرف نظر از بحث عدالت اجتماعي که حکم مي کند سقف و کفي را رعايت کنيم، از نظر اسلام هم تجمل گرايي نفي شده است.

او بر اين باور است که در توسعه اقتصادي بايد مراقب شاخصي تحت عنوان سازگاري بين شايستگي ها و برخورداريها بود، بدان معني که شايستگي افراد جامعه بايد براساس دستاوردهاي کاري تعيين شود نه براساس دستاوردهاي ناشي از فروش ثروت ملي!

ريشه هاي درآمد اتفاقي

اين کارشناس اقتصادي ادامه مي دهد: واقعيت اين است که ما متکي به نفت هستيم و آنچه برخي به جيب مي زنند ناشي از خوب کار کردن آنها نيست، البته هر کس خوب کار کند حق دارد خوب زندگي کند و بالاترين سطح رفاه را داشته باشد، اما در ايران اين گونه نيست و اگر نفت را از محيط جامعه حذف کنيم، مردم بسيار فقيري خواهيم داشت. خورشيدي اضافه مي کند: در چنين شرايطي در حال ترويج تجملات هستيم و اگر چه درآمد ناشي از فروش نفت بسيار ناعادلانه توزيع شده اما برخي به مرفه بي درد تبديل شده اند و وجود اين تجملات متکي به توان فردي آنها و يا سهمشان در توليد ملي نيست.

به عقيده اين کارشناس بروز چنين معضلاتي در شهرهاي بزرگ بخاطر عدم اخذ ماليات از درآمدهاي اتفاقي است.

او مي گويد: چنانچه دولت 100 درصد درآمد اتفاقي افراد را در قالب ماليات اخذ کند نه تنها شاهد ساخت پنت هاوس ها نيستيم، بلکه روستاييان هم به شهرها هجوم نمي آورند و شهرهاي بزرگ هم تخليه مي شوند.