در دورانی که اکثر مردم اطلاعات خود را از رسانه های اجتماعی دریافت می کنند، برخی کشورها از نفوذ رسانه های اجتماعی و آسیب هایی که این رسانه ها به کشور می زنند نگرانند.
به گزارش سرویس آی تی انتخاب به نقل از پروجکت سیندیکیت؛ برخی از دولت های دموکراتیک نیز به شبوه ای دیگر با رسانه های اجتماعی در تضاد هستند . درواقع ایجاد تعادل و توازن بین رسانه های اجتماعی و اصول رقابتی نسبتا دشوار است .
پلتفرم اشتراک گذاری عکس های اینستاگرام که زیرمجموعه ای است از فیس بوک، اخیرا به درخواست های دولت روسیه مبنی بر بررسی پست های رهبر یکی از اپوزیسیون این کشور ؛ الکس پیونالنی، که ادعا می شد به سوءاستفاده از سرگئی پرخودکو معاون نخست وزیر روسیه متهم است ، پاسخ منفی داد .
طی سال گذشته نیز ویدئویی از الکس ناولنی(رهبر حزب مخالف دولت روسیه ) در شبکه های اجتماعی منتشر شد که نشان می داد وی وهمفکرانش در یک قایق تفریحی در حال بررسی نظرات و افکار متفکران و سیاست گذاران پیشرو جهان،هستند . انتشار این ویدئو باعث شد ناولنی پس از انتشار این ویدئو ، به سازمان تنظیم کننده ارتباطات و مقررات روسیه رفت و درخواست کرد که فیس بوک محتوای مذکور را حذف کند( که البته فیس بوک بلافاصله این کار را انجام داد ).
اما این بارگذاری و حذف تصاویر توجه زیادی را به خود جلبکرد و انتقادات بی شماری نیز از فیسبوک انجام شد . از این نوع مثال ها هزاران مورد دیگر نیز وجود دارد .
اما در کنار همه این ها ، سیستم عامل های رسانه های اجتماعی نیز نقش مهمی را به عنوان خطوط جریان آزاد اطلاعات بازی می کنند؛ آنها همواره با انتقادهای شدیدی در خصوص عدم دسترسی به محتوای غیرقانونی یا سوء استفاده، به ویژه انتشار سخنان نفرت انگیز و تبلیغات افراط گرایانه مواجه شده اند.
این نواقص موجب شده بسیاری از دولت های اروپایی و البته اتحادیه اروپانسبت به این ماجراها واکنش نشان دهند . در حال حاضر اتحادیه اروپا دستورالعمل هایی برای شرکت های اینترنتی صادر کرده و در صورتی که شرکت ها این قوانین را رعایت نکنند، تهدید و جریمه می شوند .
بر اساس پژوهش ها و مشاهدات رابرت هانیگان، مدیر سابق سازمان اطلاعات انگلیس GCHQ، بسیاری از شرکت های فن آوری به صورت داوطلبانه دست به خود اصلاحی می زنند و به سرعت جرائم را می بندند و مسدود می کنند .
شاید این به این علت باشد که بسیاری از شرکت ها مثل آلمان قانونی را تصویب کرده اند که جریمه های شدید را بر علیه شبکه هایی که محتواهای نامناسب کاربر را به موقع حذف نمی کنند ، اعمال کنند .
این اقدامات مداوم را می توان به عنوان سلاحی بازدارنده برای کنترل افراد و گروه های افراطی دانست که از طریق شبکه های اجتماعی اقدام به نفرت پراکنی و تفرقه افکنی علیه دولت های غربی می کنند .
به طور خاص، اکنون ما می دانیم که به اعتقاد برخی رسانه ها ، "آژانس تحقیقاتی اینترنتی" وابسته به کرملین یک سلسله مبارزات جهت دار و گسترده را در فیس بوک و توییتر به راه انداخته تا شانس دونالد ترامپ را در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 آمریکا افزایش دهد .
حداقل این موضوعی است که دادستان ویژه آمریکا، رابرت مولر،مطرح کرده و اخطاریه این موضوع را نیز به 13 نفر از روس ها و سه سازمان متشکل از یک سازمان مبتنی بر تسلیحات ارسال کرده است.گرچه این افراد و سازمان ها اتهامات مذکور را قویا رد کرده اند .
بدیهی است که یافته های مولر، سوالات مهمی در مورد شفافیت و حفاظت از نهادهای دموکراتیک در عصر دیجیتال را مطرح می کند.
برای مثال، در انگلستان، دانیان کالینز، معاون نخست وزیری تحقیقاتی در مورد دخالت روسیه در رفراندوم برگزیت 2016 آغاز کرده است، البته وی تلاش کرده است تا از فیس بوک و توییتر در این پژوهش کمک بگیرد . اما در ماه دسامبر، وی پاسخ توییتر به سوالات خود را با عبارت "کاملا ناکافی" توصیف کرد.
به نظر می رسد زمانی که دموکراسی در معرض خطر قرار دارد، سیستم عامل های رسانه های اجتماعی مسئولیت شفافیت را دارند.
اما پرسش این جا است که اگر روسیه بتواند به طور کامل در روند دموکراتیک ایالات متحده دخالت کند، می توانسته در اروپا نیز همین دخالت ها را داشته باشد . درواقع گرچه غول های فناوری، ادعا می کنند که آنها صرفا با هدف توزیع اطلاعات فعالیت می کنند .
سانسور و دستکاری اطلاعات و خبرها یک تکنیک قدیمی است. اما نوع جنگ های ترکیبی حمایت شده از سوی دولت های امروز، روش و ساز و کاری جدیدتر دارد . این روزها اینترنت باز و بدون مرز ما را به سمت یک سیل پایان ناپذیر از اطلاعات غلط می برد .
ربات ها ی مختلف نیز نقش مهمی در تسریع بارگذاری اطلاعات و خبرها ایفا می کنند و در نتیجه شرکت های رسانه ای قدرت اعمال نفوذ قابل توجهی در جوامع ما دارند، اما نباید فراموش کرد که این شرکت ها حق تنظیم قوانین را ندارند.
