سیدرضا صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک می گوید: ورزش کشور در طول چهل سال گذشته به دلیل اختلاف کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش لطمات سنگینی را متحمل شده است و در شرایط کنونی، عقل و منطق و مصلحت ایجاب می‌کند که اختلافات را کنار بگذاریم و به اصل توسعه ورزش قهرمانی برای دستیابی به سکوهای بین‌المللی فکر کنیم. در این مسیر، ما به‌عنوان کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش و فدراسیون‌ها در حال پیمودن مسیری واحد هستیم اما با مأموریت‌های متفاوت.
او در گفت‌وگو با خبرنگار «انتخاب» به سوالی درباره وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و نحوه مدیریت ورزش در کشور پاسخ داده است.
بحثی قبلاً راه افتاده بود که می‌گفت در اکثر کشورهای دنیا متولی اصلی ورزش کمیته ملی المپیک است نه نهادی به نام وزارت ورزش. چون وزارت ورزش ذاتاً دولتی است و گفته می‌شود به جز فوتبال، ترجیح کشورها در دیگر رشته‌های ورزشی نیز عدم دخالت دولت در آن است. شما چه جایگاهی برای کمیته ملی المپیک در مقایسه با وزارت ورزش قائل هستید؟
اساساً ساختار ورزش در ایران چهار رکن دارد: وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک، فدراسیون‌های ورزشی و رسانه‌ها. آنچه در ایران می‌تواند به‌طور عقلانی و واقع‌گرایانه تحقق بیابد، چیزی نیست جز انسجام میان این چهار رکن اساسی.
این بحث که دنیا از چه مدلی تبعیت می‌کند، به‌واقع در کشورهای مختلف متفاوت است. ما در این مورد مطالعاتی انجام داده‌ایم که نشان می‌دهد در 206 کشور جهان کمیته المپیک حضور فعال دارد. در برخی کشورهای دنیا نیز محوریت با وزارت ورزش و جوانان و در برخی دیگر، وزارت فرهنگ و میراث و ورزش است. گروهی از کشورها وزارتخانه‌ای با عنوان ورزش و خانواده دارند، بخشی دیگر نیز سازمان ورزش و جوانان دارند. برخی از کشورها نیز شورایی به‌نام سیاست‌گذاری ورزش دارند؛ در بسیاری از کشورها نیز کمیته ملی المپیک مستقلاً کار خود را انجام می‌دهد. بنابراین ساختار‌های ورزش در دنیا و در کشورهای مختلف با ایران متفاوت است. از نظر من، در ایران تنها راه رسیدن به قله توسعه ورزشی انسجام درونی میان چهار رکن است. در طول یک سال گذشته، استراتژی خود را مبنی بر وفاق حداکثری میان کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش، فدراسیون‌ها و رسانه‌ها انتخاب کرده‌ایم و تا امروز نیز بر این استراتژی وفادار بوده‌ایم و خواهیم ماند.
از این منظر، سکاندار ورزش ایران وزیر ورزش است و بقیه باید بپذیریم که نمی‌توان دو داور را در یک زمین کنار هم قرار داد، لذا ما ضمن حفظ اصول، قواعد و قوانین حاکم بر کمیته ملی المپیک، استراتژی وفاق را در پیش گرفته‌ایم و برای اینکه وفاق به جنبة شعاری محدود نباشد و شکل عملیاتی به خود بگیرد سازوکاری را طراحی کردیم تحت عنوان «ستاد عالی». این ستاد، به ریاست وزیر شکل گرفته است. تمام تصمیمات اصلی ورزش قهرمانی در ستاد عالی گرفته می‌شود و بر این اساس، هم ما، هم وزارت ورزش و هم فدراسیون‌ها به آن وفادار هستیم.
نکته دیگر اینکه ورزش کشور در طول چهل سال گذشته به دلیل اختلاف کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش لطمات سنگینی را متحمل شده است و در شرایط کنونی، عقل و منطق و مصلحت ایجاب می‌کند که اختلافات را کنار بگذاریم و به اصل توسعه ورزش قهرمانی برای دستیابی به سکوهای بین‌المللی فکر کنیم. در این مسیر، ما به‌عنوان کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش و فدراسیون‌ها در حال پیمودن مسیری واحد هستیم اما با مأموریت‌های متفاوت.
امروز رسانه، فدراسیون‌های ورزشی، هیئت‌های ورزشی، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش مانند قطاری به‌سمت قله‌های توسعه در حال حرکت‌اند و تصمیم گرفته‌اند که اختلافات و حاشیه‌ها را کنار بگذارند.
