در ژوئیه سال 1535 ، پادشاه انگلستان؛ هنری هشتم و درباریان او با بیش از 700 نفر هیئت همراه در یک تور رسمی از کاخ اصلی این پادشاه به کاخی دیگر مهاجرت کردند. باور نکردنی است اما طی چند ماه آینده ، هنری هشتم و همراهانش از حدود 30 کاخ سلطنتی مختلف، اقامتگاه های اشرافی و ییلاقی جا به جا شدند. اگرچه در ظاهر این جا به جایی ها با هدف رسیدگی به رویدادهای مهم و تقویت روابط عمومی شاه بود اما در باطن خاندان سلطنتی دلیل دیگری برای حرکت مداوم خود داشتند.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، خاندان سلطنتی فقط ثروت عظیم خود را حمل نمی کردند، در واقع آنها برای فرار از شرایط منزجر کننده نظافتی درون اقامتگاهها فراری می شدند. این یک حقیقت عجیب است که کاخ ها پس از چند ماه اقامت یا حتی در عرض یک ماه آنچنان انباشته از زباله و فضولات انسانی می شدند که باید تخلیه می شدند تا کارگران بتوانند تپه های زباله را تمیز کنند. گاهی نه تنها خود کاخ، بلکه محوطه کاخ ها و زمین های اطراف نیز نیاز به نظافت داشتند.
گاهی پس از چند مهمانی که خاندان سلطنتی برگزار می کردند، چاره ای به جز جا به جایی وجود نداشت چرا که بوی بد مواد غذایی هدر رفته، فضولات حیوانات، فضولات انسانی (که در محفظه های زیرزمینی جمع می شدند ) به قدری شدید بود که اساسا سکونت در کاخها غیرممکن می شد. شاید برایتان سوال باشد چرا در حین سکونت خاندان سلطنتی کاخ ها نظافت نمی شد. ماجرا از این قرار بود که اولا تعداد افراد ساکن در کاخ و آلودگی های تولید شده توسط آنان بسیار زیاد بود و ثانیا اخلاق خاندان سلطنتی به شکلی بود که تمایلی نداشتند برای نظافت کامل اتاقهای خود را ترک کنند یا اجازه نمی دادند نظافتچی ها به بسیاری از لباس ها یا وسایل شخصی آنان دست بزنند و در نتیجه گاهی یک لباس بدبو روزها گوشه یک اتاق می ماند.
برخی از دوران ماندگار تاریخ اروپا ، مانند دوران کاترین با فجایع پاکیزگی همراه بود. برای مثال گاهی برخی اتاق ها با هجوم بوی تعفن و شپش همراه می شد. فقط این صحنه را تصور کنید که یک اتاق پر زرق و برق با نقاشی های لوئی چهاردهم ، لباسهای منقوش و مزین به جواهرات و بسیاری از زیبایی های دیگر جلو چشمتان است، بله این یک منظره زیباست اما کافی است نفسی عمیق بکشید تاب وی صدها لباس که هرگز شسته نشده اند، غذاهای مانده و تعفن فضولات انسانی را احساس کنید. در تاریخ نقل شده که چارلز دوم در جریان سفر اسپانیایی ها به ملک شخصی خود به برخی از اشراف اجازه داد روی تخت های اشرافی کاخ بخوابند. اما برخی اتاق ها به اندازه ای دم دار و بد بو بودند که اسپانیایی ها این لطف را نوعی توهین تلقی کردند.
بدون شک ، بیشترین نگرانی در مورد سلامتی ناشی از کمبود گزینه های دفع زباله و فضولات انسانی در عصر قبل از لوله کشی بود. الونور هرمان ، نویسنده و تاریخ نگار، درباره کاخ های سلطنتی می گوید: "مدفوع و ادرار در همه جای کاخ ها وجود داشت. برخی از درباریان به اندازه ای از خود راضی و تن پرور بودند که حتی به خود زحمت استفاده از ظروف مخصوص اجابت مزاج را نمی دادند و در راه پله ، راهرو یا شومینه اجابت مزاج می کردند."
بعدها ماجرا به حدی حاد شد که هنری هشتم قوانینی برای مبارزه با این شرایط وضع کرد. برای مثال برای جلوگیری از ادرار کردن خدمتکاران و درباریان در دیوارهای باغ ، هنری یک علامت ایکس بزرگ به رنگ قرمز در نقاط حساس کاخ طراحی کرده بود. حتی مجبور شد به آشپزهای سلطنتی دستور دهد لباس خود را پس از اجابت مزاج به دلیل رعایت بهداشت عوض کنند. از سوی دیگر برای مبارزه با بوی بد کاخ کف زمین و دیوارها با گیاهانی خوشبو آراسته شده بود تا با رایحه بد مبارزه کند.
به طور معمول هنگامی که هنری و دربار وی به محل زندگی سلطنتی بعدی منتقل میشدند ، کارگران تمیز کاری و باز کردن پنجره ها برای ورود هوا به کاخ را آغاز می کردند. معمولا نظافت حدود 4 هفته طول می کشید و در نهایت کاخ آماده بازگشت خانواده سلطنتی می شد.
گرچه هنری هشتم روزانه لباس خود را عوض می کرد ، اما او از معدود افراد خاندان سلطنتی بود که به نظافت خود اهمیت می داد. برخی از افراد خاندان سلطنتی اساسا بوی بدن خود را باور نمی کردند و به زور حمام می کردند یا حاضر به شستن لباس های اشرافی خود می شدند. هرمان می گوید: "لوئی چهاردهم در زندگی خود تنها دو بار حمام کامل رفت و اغلب صرفا به استفاده از دستمال های مرطوب برای نظافت خود اکتفا می کرد. ماری آنتوانت نیز ماهانه یک بار حمام می کرد."
بدون شک این شیوه زندگی منجر به بیماری و مرگ های زودهنگام بی شماری در کل خانواده های سلطنتی اروپا شد.این روند تا قرن نوزدهم ادامه داشت. قرنی که استانداردهای پاکیزگی و تحولات تکنولوژیکی زندگی را برای بسیاری از افراد از جمله اعضای خانواده های سلطنتی بهبود بخشید.
