از آنجا که تعداد مبتلایان به کروناویروس – که با نام COVID-19 نیز شناخته می شود – رو به رشد است ، بنابراین تعداد افراد نگران در برابر این ویروس نیز افزایش می یابد. اما چقدر نگرانی معقول و چه اندازه نگرانی بیش از حد است؟
وقتی خطر و ویروس جدید باشد، عدم اطمینان وجود دارد. ما هنوز نمی دانیم چه چیزی را باید برای محافظت از خود بدانیم و انجام دهیم، و عدم اطمینان باعث می شود احساس قدرت نکنیم، چرا که ما کنترل بر روی این ویروس نداریم. از پروازها و رویدادهای لغو شده، خرید و فروش لوازم تمیزکاری، گرفته تا نوسان شدید بورس کالا، به راحتی می توان گفت مردم عصبی هستند. بنابراین آنچه را که انجام می دهند هر چیزی است که احساس کنترل به آنها می دهد.
گروهی از افراد که در یک اتاق ایستاده اند: مسافران برای ارزیابی سلامت خود در یک ایست بازرسی برای افرادی که از لیست کشورها و سرزمین های مختلف پرواز می کنند، به عنوان یک اقدام پیشگیرانه در برابر گسترش کرونا ویروس در فرودگاه ها و مراکز اجتماعی ارزیابی می شوند.
ترس ناشناخته افراد را به همان اندازه ویروس کرونا نگران می کند. در حالی که تلاش برای کنترل شرایط – چه این به معنای خود قرنطینه کردن، خرید تمام وسایل بهداشتی در سوپر مارکت ها یا جمع آوری کالاهای کنسرو و انواع مواد خوراکی- می تواند به شخص یک حس کنترل بدهد، که بهتر است با احتیاط و آگاهی عمل شود.
به جای وحشت، پیشنهاد می شود با مراجعه به وب سایت های مراکز کنترل بیماری (CDC) یا سازمان بهداشت جهانی (WHO)، راه هایی را برای جلوگیری از شیوع بیشتر ویروس و آنچه باید در مقابل این ویروس از آن مراقبت کرد، انجام دهیم.
افراد در این وضعیت ترس قرار دارند، اما وضعیت ترس سیستم ایمنی بدن را از بین می برد. وقتی ترس را به دوستان و اعضای خانواده خود انتقال دهید، تقریباً شبیه به انتشار میکروب به آنها است. شما نمی خواهید مردم با شما چنین کنند. پس نباید این کار را با افراد دیگر نیز انجام دهید.
بنابراین، دقیقاً مانند لبخند یا خمیازه، ترس نیز می تواند مسری باشد که در شرایط فعلی و در این مواقع بهتر است نگذاریم حس ترس به دیگران منتقل شود.
شفقنا
