رییس انجمن جامعه متخصصان داخلی آذربایجان‌شرقی با اشاره به این که سرطان روده بعد از سرطان ریه شایع‌ترین سرطان منجر به مرگ و میر در دنیاست، افزود: به علت اقدامات تشخیصی و بیماریابی در ۲۰ سال اخیر میزان مرگ و میر بیماری بصورت قابل توجهی کاهش یافته است.
دکتر محمدتقی آهنگرآتشی با بیان اینکه عوامل محیطی و ژنتیکی در پیدایش سرطان روده بزرگ دخیل است، گفت: در مناطق شهری که از نظر اقتصادی و اجتماعی دارای وضعیت خوبی هستند، این بیماری شایعتر است به دلیل اینکه میزان پیدایش سرطان فوق ارتباط مستقیمی با مصرف پروتیین، چربی و کالری حیوانی دارد.
وی افزود: سرطان روده در ٢٥ درصد افرادی که در فامیل درجه یک خود این تومور را داشته اند،دیده می شود.
دکتر آهنگرآتشی ادامه داد: در بررسی ٣٥ درصد افراد سالم افزون بر کولونوسکوپی، برجستگی های مخاطی قارچ شکلی بنام پولیپ دیده میشود که درصد کمی از انواع این پولیپ ها به مرور زمان منجر به پیدایش سرطان روده بزرگ می شوند، لذا شناسایی زودرس این پولیپ ها می تواند نقش حیاتی در زندگی بیماران داشته باشد.
وی اظهار کرد: در افراد سیگاری بخصوص اگر بیش از ٣٥ سال سیگار کشیده باشند، احتمال پیدایش پولیپ ها خیلی بیشتر است.
متخصص بیماریهای داخلی گوارش افزود: درصد بالایی از سرطان های روده بزرگ در ٦٠ سانتیمتری آخر روده می باشد و از نظر علمی تمام افراد سالم بالای ٥٠ سال هر پنج سال یکبار بایستی تخت رکتوسیگموییدسکوپی قرار بگیرند.
وی گفت: خوردن داروهایی مانند آسپیرین، اسید فولیک و کلسیم می تواند خطر پیدایش پولیپ روده را کاهش دهد.
دکتر آهنگر آتشی با بیان اینکه علایم وجود سرطان روده بزرک بسته به محل تومور متفاوت است، اضافه کرد: کم خونی، خستگی زودرس، دردهای مزمن شکم، اسهال یا یبوست، خونریزی از روده، احساس دفع ناقص مدفوع و دردهای ناحیه مقعدی را از جمله علایمی است که احتمال وجود سرطان فوق را نشان می دهد.
وی با اشاره به اینکه درمان اصلی این بیماری جراحی است بشرط اینکه پیشرفته نباشد، افزود: در مواردی، بیمار در ابتدا چند جلسه تحت شیمی درمانی و رادیوتراپی قرار می گیرد تا پس از کوچک شدن و محدودتر شدن تومور، جراحی انجام شود.
رییس انجمن جامعه متخصصان داخلی آذربایجان‌شرقی ادامه داد: در انواع پیشرفته که تومور به دیگر نقاط بدن ریشه (متاستاژ) می دهد، تنها اقدام، رادیوتراپی و شیمی درمان است، مگر اینکه سرطان فوق منجر به انسداد شدید مجرای روده شده باشد که در این وضعیت ها جراحی صرفا جنبه تسکینی و اصلاحی خواهد داشت.
