سرویس تاریخ «انتخاب»؛ مخبر تایمس از طهران مطالبی تلگراف می‌کند که نظریات مرا تایید می‌کند. از جمله می‌گوید خوب است با نظریات مردم یک اندازه موافقت کنند. مثلا این‌که می‌خواهند قرارداد را محدود به مدت نمایند قبول کنند. از این‌جا معلوم می‌شود که قرارداد به همان معنی سلب حقوق دولت ایران تفسیر می‌شود و می‌گویند اقلا آن را موقت نمایند و یقین است که منظور باطنی انگلیس‌ها این بوده و اگر مخالف آن را قبول می‌کنند از ناچاری است.
نصرت‌الدوله [وزیر خارجه] از دیدن این خبر مطلب را فهمیده، تلگرافی به طهران کرد که این خبط و اشتباه است و قرارداد ایران را محدود نمی‌کند که موقت کردن آن مقتضی باشد. به هر حال من در عقیده‌ی خود راسخ‌تر شدم که باید تصریح شود که حقوق ایران محدود نشده، اما می‌ترسم حالا دیگر این هم فایده نداشته باشد و وقت گذشته باشد که بتوان از حوادث و مخاطرات جلوگیری کرد. تشویش خاطر من از کسان خودم که در طهران‌اند و تصور حال آن‌ها نسبت به من فوق بیان است. آنی از این جهت غافل نمی‌شوم و هرچه هم فکر می‌کنم عقلم به جایی نمی‌رسد جز این‌که توکل کنم و همه را به خدا بسپارم.
شب میرزا حسین‌خان من و انتظام‌الملک را به تئاتر وعده گرفت. رفتیم به کمدی تئاتر. بازی خیلی خوبی بود و خیلی هم خوب بازی کردند. حقیقتا معلوم می‌شود در لندن هم بازی‌های جدی خوب می‌کنند. اسم بازی The Ruined Lady بود. بعد از تئاتر با انتظام قدری گردش کردیم.
منبع: یادداشت‌های روزانه محمدعلی فروغی، به کوشش محمدافشین وفایی و پژمان فیروزبخش، تهران: سخن، چاپ هفتم، ص ۴۱۶.
