arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۷۲۶۵۵
تاریخ انتشار: ۰۷ : ۰۵ - ۱۹ مرداد ۱۳۹۱

خصوصی‌سازی یا رهاسازی

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

احمد میرمطهری/ دبیر‌کل اسبق بورس - ورود نهادهای شبه‌دولتی به عرصه خصوصی‌سازی طبیعی است؛ حتی می‌خواهم بگویم اگر شرکتها و نهادهای شبه‌دولتی پا به این عرصه نمی‌گذاشتند، مایه تعجب بود.

 

دلایل شکل‌گیری چنین پدیده‌ای نیز واضح است. چنانچه قرار باشد بخش خصوصی توانمند شرکتهای دولتی را که در صف واگذاری قرار می‌گیرد، خریداری کند و به کارایی این شرکتها بیفزاید، نیازمند منابع است. اما در شرایطی که اقتصاد دولتی است و فضا برای فربه شدن بخش خصوصی مهیا نیست، در نهایت نهادهایی باید آن را خریداری کنند که منابع مالی در اختیار دارند. منابع مالی نیز اکنون در دست شبه‌دولتی‌هاست.

با وجود این، به صراحت می‌گویم خصوصی‌سازی به اهدافی که مد نظر داشته نرسیده است. اعتقاد من این است که خصوصی‌سازی در ایران به دلیل نارسایی‌های اقتصادی، اجرایی و قانونی از موفقیت چندانی برخوردار نبوده است؛ زیرا خصوصی‌سازی گامی برای جایگزینی سیستم بازار به جای نظام دولتی است و هیچ تضمینی وجود ندارد که با واگذاری، رقابت جایگزین انحصار شده و کارایی افزایش یابد.

 به طور کلی خصوصی‌سازی در گرو شکل صحیح و مناسب واگذاری (قیمت‌گذاری صحیح، به روز کردن دارایی‌ها، اصلاح ساختار فنی بنگاه و...) و وجود شرایط خاص اقتصادی و بازاری است.

اگر هرکدام از این دو محقق نشود، عملاً خصوصی‌سازی به رهاسازی تبدیل می‌شود. در کشور ما خصوصی‌سازی بدون آنکه بسترسازی مناسبی برای آن انجام شود، به مرحله اجرا درآمد که به همین دلیل نه تنها نتوانست در حجم وسیعی به مرحله اجرا در آید، بلکه آن بخشی هم که واگذار شد، در راستای اهداف خصوصی‌سازی و افزایش کارایی نبود.
نظرات بینندگان