سرویس تاریخ «انتخاب»: سر هارفورد جونز بریجز (۱۱۴۲-۱۲۲۵) دیپلمات و نویسنده اهل انگلستان بود. او نخستین وزیرمختار دولت بریتانیا در ایران بود. هارفورد جونز در جوانی به کمپانی هند شرقی پیوست و در جایگاه نمایندهٔ این شرکت میان سال‌های ۱۱۶۱-۱۱۷۲ در بصره خدمت کرد. همچنین از ۱۱۷۶-۱۱۸۴ را در بغداد سپری کرد. او که چیرگی بسیاری در زبان‌های شرقی یافته بود با پشتیبانی رابرت داندس در سمت نمایندهٔ فوق‌العادهٔ بریتانیا به ایران در دوره فتحعلیشاه فرستاده‌شد. وی در ۱۸۳۳ کتابی را به نام دودمان قاجار که ترجمه‌ای از کتابی دست‌نویس ایرانی بود را به چاپ‌رساند. در ۱۸۳۸ نیز جزوه‌ای را دربارهٔ علایق انگلستان در ایران منتشر کرد.
در اوایل اوت، اعلاحضرت پادشاه از سر لطف، افتخار نیل به مقام بارونیِ بریتانیای کبیر را به من اعطا کردند. لرد ملویل در نامه ای به سِر هیو اینگلیز، به من اطلاع دادند که افتخار بارونی به خاطر خدماتی که در بغداد انجام دادم و نیز به خاطر عبور من از دریای بالتیک در قایقی بدون سقف در سرمای زمستان برای این که آقای ادایر و فرستادگان پادشاه پروس را به انگلستان بیاورم به من اعطا شده، این را وزیر محترم جناب کانینگ، هنگامی که برای دستبوس اعلاحضرت پادشاه مشرف شده بودم به من گفتند.
وقتی بالاخره همه مقدمات سفر در خانه هند آماده شد، از من خواستند تا هر آنچه را که فکر می کنم برای هدیه به شاه ایران مناسب است، بخرم. من در مدت اقامت طولانی ام در بغداد و بصره و سفرهایم به ایران در این باره تجربه خوبی کسب کرده بودم و می دانستم هدایای نقدی بهترین و مناسب ترین هدیه به شمار می رود زیرا نه هدیه دهنده و نه گیرنده در باره ارزش آن دچار اختلاف نظر نمی شوند. همچنین به تجربه دریافته بودم که هدایای نقدی برای رؤسای من ارزان تر تمام می شود و اغلب چشمگیرتر به نظر می رسد.
من از مدت ها قبل آشنایی نزدیکی با بعضی از وزیران مهم ایرانی داشتم که چنانچه لازم میشد می توانستم هر شیء گران قیمتی را از آنها به امانت بگیرم و به عنوان هدیه ظاهری به پادشاه که بعدا دوباره به من برگردانده شود و در عوض، معادل نقدی هدیه یا پیشکش را به آنها بپردازم و اصل هدیه را به صاحبش پس بدهم. بدین ترتیب کمپانی مبلغ چشمگیری صرفه جویی می کرد بدهم، چون حداقل حق دلالی تاجری که کالا را تهیه میکرد پرداخت نمی شد .
